ทำไมคนไทยจึงเชื่อว่ามีสิ่งที่บูชาแล้วให้โชคลาภได้

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

[เล่มที่ 57] พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย ทุกนิบาตชาดก เล่ม ๓ ภาค ๓ - หน้าที่ ๓๘๙

บุรุษ ทำกรรมเหล่าใดไว้ เขาย่อมเห็นกรรมเหล่านั้นในตน ผู้ทำกรรมดีย่อมได้รับผลดี ผู้ทำกรรมชั่วย่อมได้รับผลชั่ว บุคคลหว่านพืชเช่นใด ย่อมได้รับผลเช่นนั้น

เพราะไม่ได้ฟังพระธรรมศึกษาพระธรรมที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงแสดง ไม่มีความเข้าใจอย่างถูกต้องในเหตุในผล จึงหลงเชื่อในสิ่งต่างๆ ทำในสิ่งต่างๆ ตามๆ กันไป ด้วยความไม่รู้ ซึ่งไม่ได้มีเฉพาะในยุคนี้สมัยนี้ มีมาแล้วทุกยุคทุกสมัย เพราะความไม่รู้ความจริง นั่นเอง

ตามความเป็นจริงแล้ว ไม่มีใครที่จะสามารถมาดลบันดาลให้ผู้หนึ่งผู้ใดได้ร้บสิ่งที่ดีที่น่าปรารถนา หรือ ไม่ดีไม่น่าปรารถนาได้ นอกจากเป็นผลของกรรมที่แต่ละคนได้กระทำไว้แล้วในอดีต เหตุดี คือ กุศลกรรม ย่อมนำมาซึ่งผลที่ดี ในทางตรงกันข้ามถ้าเป็นเหตุที่ไม่ดี คือ อกุศลกรรม แล้ว ย่อมนำมาซึ่งผลที่ไม่ดี อันเป็นผลที่ไม่น่าปรารถนา ไม่น่าใคร่ ไม่น่าพอใจ โดยที่ไม่มีใครทำให้เลย ทั้งหมดทั้งปวง เป็นธรรมที่เกิดเพราะเหตุปัจจัย ไม่อยู่ในอำนาจบังคับบัญชาของใครทั้งสิ้น ครับ

...อนุโมทนาในกุศลจิตของทุกๆ ท่านครับ...

ขออนุโมทนาในกุศลค่ะ

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาครับ