การเดินทางไปต่างประเทศของพระภิกษุ.
กราบเรียนท่านอาจารย์
ข้าพเจ้าพึ่งทราบว่าการเดินทางไปต่างประเทศของพระภิกษุ ต้องมีการแจ้งพิจารณาต่อมหาเถระก่อนทุกครั้ง หากไม่แจ้ง แต่ตัวไปโผล่ต่างประเทศท่องเที่ยวกับญาติโยม สีกาคนสนิท ถือเป็นความผิดมั๊ยคะ โดยอ้างว่าไปปฏิบัติศาสนกิจ
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
กิจหรือธุระหน้าที่ที่สำคัญของเพศบรรพชิต คือ ฟังพระธรรมศึกษาพระธรรม อบรมเจริญปัญญา น้อมประพฤติตามพระธรรมวินัย สิกขาบทแต่ละสิกขาบทที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้ทรงบัญญัติไว้ ซึ่งเป็นไปเพื่อการขัดเกลากิเลสโดยตลอด ก็จะต้องศึกษาให้เข้าใจ ซึ่งเมื่อได้ศึกษาเข้าใจ ก็จะทำให้รู้ได้ถึงสิ่งที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงบัญญัติห้ามไว้ และในส่วนที่พระองค์ทรงอนุญาตไว้ ก็จะเป็นเครื่องอุปการะเกื้อกูลที่ดีให้ได้กระทำเฉพาะในสิ่งที่ถูกที่ควร และ ละเว้นในสิ่งที่ไม่เหมาะสมกับเพศของตนซึ่งเป็นเพศที่สูงยิ่ง ถ้าย่อหย่อนไม่สำรวมตามพระธรรมวินัย ย่อมมีแต่จะเพิ่มโทษคืออกุศลธรรมให้ตนเองโดยส่วนเดียว เมื่อล่วงละเมิดสิกขาบท แล้วไม่เห็นโทษ ไม่แก้ไข ถ้าหากมรณภาพ (ตาย) ไปในขณะที่ยังเป็นพระภิกษุที่มีโทษคือการล่วงละเมิกสิกขาบท หรือเรียกว่า มีอาบัติติดตัวอยู่ ชาติถัดไปต่อจากชาตินี้ ก็ไปเกิดในอบายภูมิเท่านั้น
พฤติกรรมที่กล่าวมาในประเด็นคำถาม ไม่ใช่กิจของพระภิกษุ เพราะเป็นสิ่งที่ไม่สมควรโดยตลอด และมีเรื่องเงินเข้ามาเกี่ยวข้องด้วย ผิดพระวินัยโดยตลอด เอื้อต่อการผิดพระวินัยโดยตลอด ไม่ได้มีการน้อมประพฤติตามพระธรรมวินัย ไม่ได้เป็นไปเพื่อการขัดเกลากิเลส มีแต่เพิ่มกิเลส คฤหัสถ์ที่เข้าใจความจริง มีความเคารพอย่างยิ่งในพระรัตนตรัย การไม่ส่งเสริมไม่สนับสนุนไม่เคารพกราบไหว้ภิกษุผู้ทุศีล ไม่ใช่เรื่องผิด แต่ยิ่งเป็นสิ่งที่ควรอีกด้วย เพราะเป็นการเตือนให้พระภิกษุท่านรู้ตัวว่า ท่านกำลังทำกิจที่ไม่ควรทำ ไม่ได้ทำกิจที่ควรทำ ครับ
ขอเชิญศึกษาเพิ่มเติมได้ที่หัวข้อด้านล่างนี้ครับ
กิจของพระภิกษุในพระธรรมวินัย คือ อบรมเจริญปัญญา
ภิกษุคือใคร
อนุโมทนาในกุศลจิตของทุกๆ ท่านครับ...
