ขออนุญาตถามเรื่องอาชีพที่ต้องฆ่าสัตว์ทางอ้อมครับ
ขอถวายความนอบน้อมแด่องค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทุกพระองค์ พระธรรมเจ้า พระสังฆเจ้า
ผมขออนุญาตถามสมาชิกหน่อยครับว่า
หากผมประกอบอาชีพที่ต้องฆ่าสัตว์ทางอ้อม เช่น เผาถ่านกะลาเป็นอาชีพ โดยในกองกะลาจะมีพวกมด แมลง กิ้งกือ จิ้งจก สัตว์เล็กสัตว์น้อยต่างๆ ซึ่งผมไม่ได้อยากจะเผาสัตว์เหล่านั้น เพียงแค่ต้องการเผากะลาให้เป็นถ่านเพื่อทำเป็นอาชีพ ผมจะบาปหรือไม่ครับ
ขอบคุณครับ
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
สำคัญที่เจตนาจริงๆ เรื่องกรรม พระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้ทรงแสดงไว้ชัดเจนว่า อยู่ที่เจตนา ถ้าจะเปรียบเทียบในชีวิตประจำวัน เช่น ชาวนา ไถนา อาจจะทำให้สัตว์ต่างๆ ที่อาศัยอยู่ในดินตาย การขับรถไปต่างจังหวัดอาจจะทำให้แมลงและสัตว์ตาย การเดินทางไปไหนมาไหนทำให้เหยียบสัตว์เล็กสัตว์น้อยตาย การเปิด เพื่อให้เกิดแสงสว่าง ไฟทำให้แมลงมาเล่นไฟ แล้วแมลงตาย เป็นต้น มีเจตนาที่จะฆ่าสัตว์เหล่านั้นหรือไม่? ซึ่งตามความจริง แม้ในสมัยครั้งพุทธกาล ก็มีการตามประทีป เพื่อให้เกิดแสงสว่าง และมีแมลงมาตอมไฟทำให้แมลงตาย และ ในพระวินัยปิฎก พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงอนุญาตให้พระภิกษุจุดไฟรับ เพื่อป้องกันตัวเองและเสนาสนะจากไฟป่าที่ไหม้มาใกล้ ฉะนั้น การกระทำของเราในชีวิตประจำวัน ในบางครั้งทำให้สัตว์ตายโดยไม่เจตนาฆ่า จึงไม่เป็นบาป
แต่ถ้าหากเห็นอยู่ รู้อยู่ว่า ไม้ชิ้นนั้นๆ ที่จะเผา มีสัตว์เล็กสัตว์น้อยอยู่ แล้วก็ทำการเผา รู้อยู่ ยังทำ ก็ย่อมไม่พ้นจากการทำบาป
องค์ประกอบที่จะทำให้การฆ่าสัตว์สำเร็จ เป็นอกุศลกรรมบถ ดังนี้
พระอภิธรรมปิฎก ธรรมสังคณี เล่ม ๑ ภาค ๑ - หน้าที่ ๒๘๗
องค์ของปาณาติบาตนั้น มี ๕ อย่าง คือ
๑. ปาโณ สัตว์มีชีวิต
๒. ปาณสัญิตา รู้ว่าสัตว์มีชีวิต
๓. วธกจิตตัง มีจิตคิดฆ่า
๔. อุปักกโม มีความพยายาม
๕. เตนมรณัง สัตว์ตายด้วยความพยายามนั้น
...อนุโมทนาในกุศลจิตของทุกๆ ท่านครับ...
เคาะกะลาไล่มดปลวกก่อนเผาก็น่าจะดีนะครับ เราเสียเวลาหน่อยแต่ได้ช่วยหลายชีวิตเป็นบุญนะครับ
