เต้นกินรำกิน
ประกอบนี้เป็นบุญ หรือ เป็นบาป
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
ก็ต้องเข้าใจก่อนว่า บุญ คือ อะไร บาป คือ อะไร
บุญ เป็นสภาพธรรมที่มีจริง เป็นสภาพธรรมที่ชำระจิตให้สะอาด เพราะโดยปกติแล้วจิตสกปรกด้วยเครื่องเศร้าหมองของจิต คือ กิเลส จากที่เป็นอกุศล ก็ค่อยๆ เป็นกุศลขึ้นในชีวิตประจำวัน ซึ่งก็ไม่พ้นไปจากขณะที่จิตเป็นกุศล เป็นไปในทาน เป็นไปในศีล เป็นไปในการอบรมเจริญความสงบของจิต และเป็นไปในการอบรมเจริญปัญญา บุญอยู่ที่สภาพจิต จิตเป็นกุศล เป็นบุญ ในทางตรงกันข้าม ถ้าจิตเป็นอกุศล ย่อมไม่ใช่บุญ
บาป เป็นสภาพธรรมที่ไม่ดี ไม่งามและให้โทษ ตามความเป็นจริงแล้ว ถ้าไม่มีจิต ก็ไม่มีบาป อย่างเช่นต้นไม้ไม่มีบาป เนื่องจากต้นไม้คิดไม่ได้ ต้นไม้ทำอะไรไม่ได้ ต้นไม้ฆ่าสัตว์ ไม่ได้ ต้นไม้ลักทรัพย์ ไม่ได้ เป็นต้น จึงไม่มีบาป บาปต้องเป็นสภาพของจิตซึ่งประกอบด้วยสภาพธรรมที่ไม่ดี เช่น ประกอบด้วยความติดข้องต้องการ ประกอบด้วยความขุ่นเคืองใจ เป็นต้น
ชีวิตประจำวัน อกุศลจิตเกิดขึ้นเป็นไปมากอยู่แล้ว ตามความเป็นไปของบุคคลผู้ที่ยังหนาแน่นไปด้วยกิเลส ถ้าไม่ได้เป็นไปในทาน ในศีล ในการอบรมเจริญความสงบของจิต และ ไม่ได้เป็นไปในการอบรมเจริญปัญญาแล้ว ก็เป็นอกุศลโดยตลอด ไม่ว่าจะเป็นใคร ก็ตาม
ถ้า ผู้มีอาชีพเต้นกินรำกิน ทำอกุศลกรรม หรือ แม้ไม่ใช่ผู้มีอาชีพเต้นกินรำกิน แต่ได้ทำอกุศลกรรม ก็สะสมเหตุที่ไม่ดี สามารถเป็นเหตุที่ไม่ดี ที่จะทำให้เกิดผลที่ไม่ดีในภายหน้า ได้ทั้งหมด ไม่ว่าจะเป็นใครก็ตาม ในขณะที่ทำอาชีพเต้นกินรำกิน ก็เป็นอกุศล มีความอยาก ความต้องการ ก็เป็นธรรมดา แต่มีความจงใจที่จะทำให้ใครเดือดร้อนหรือไม่ หักรานประโยชน์ของบุคคลอื่นหรือไม่ ก็ขึ้นอยู่กับเจตนาเป็นสำคัญ
ดังนั้น ที่น่าพิจารณา คือ ไม่ว่าจะประกอบอาชีพอะไร ก็ควรที่จะได้เป็นคนดี สะสมสิ่งที่ดี และฟังพระธรรมศึกษาพระธรรมให้เข้าใจ ครับ
...อนุโมทนาในกุศลจิตของทุกๆ ท่านครับ...
