อิจฉา คือ โลภะ หรือโทสะ หรือโมหะ

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

อิจฉา ในภาษาบาลี หมายถึง ความอยาก ความติดข้อง ความต้องการ เป็นชื่อหนึ่งของโลภะ เมื่อว่าโดยสภาพธรรมแล้ว ก็เป็นโลภเจตสิก เป็นธรรมที่มีจริงที่ติดข้องในสิ่งหนึ่งสิ่งใด ตราบใดที่ยังไม่ได้ดับโลภะ กิเลสประเภทนี้เมื่อได้เหตุได้ปัจจัน ก็ย่อมเกิดขึ้นทำกิจหน้าที่ (ในขณะที่โลภะ เกิด ก็มีโมหะ เกิดร่วมด้วย เพราะโมหะเป็นอกุศลเจตสิกที่เกิดร่วมกับอกุศลจิตทุกประเภท) ผู้ที่จะดับโลภะได้อย่างหมดสิ้น ต้องรู้แจ้งอริยสัจจธรรมถึงความเป็นพระอรหันต์ ชื่อหนึ่งของพระอรหันต์ คือ นิจฺฉาโต แปลว่า ผู้หมดความอยาก หรือ ผู้ไม่มีความอยากแล้ว

ในสังคมไทย เวลากล่าวถึง อิจฉา ก็จะมุ่งไปที่ริษยา ถึงกับพูดต่อกันเลยว่าอิจฉาริษยา ซึ่งตามความเป็นจริงแล้ว ถ้ากล่าวถึงริษยาแล้ว ก็เป็นสภาพธรรมที่เป็นอกุศล อีกประการหนึ่ง เป็นสภาพธรรมที่เมื่อเห็นคนอื่นได้ดีมีความสุขแล้ว ทนไม่ได้ เป็นอิสสาเจตสิก ไม่ใช่โลภเจตสิก ครับ

...อนุโมทนาในกุศลจิตของทุกๆ ท่านครับ...

ขออนุโมทนาขอบพระคุณครับ

ขออนุโมทนาครับ