เตือนทุกคนที่ประมาท แต่ไม่รู้ตัว

เกิดแล้วก็ตาย แต่ก่อนจะตายก็กินแล้วก็นอน แล้วระหว่างที่กินนอนนั้นก็มีแต่ความติดข้องทั้งหมด รักใคร่พอใจอะไร เอาอะไรไปไม่ได้สักอย่างเดียว รักที่สุดคือรูปที่ตัวเอง จิตเจตสิกทั้งหมดที่ยึดถือว่าเป็นเราเอาไปได้ไหม พ่อแม่ก็ยังทิ้งไว้ในป่าช้าในอดีตกาล ไม่พากลับไปบ้านด้วย แม้รักสุดจะรักก็ต้องเป็นอย่างนี้ แม้แต่คนที่รักตัวเองมากมายมหาศาล ทำนุบำรุงทุกวันเลือกอาหารที่มีประโยชน์ ยาสีฟันต้องประเภทนั้นประเภทนี้ ทุกอย่างหมด แล้วก็เอารูปนี้ไปไม่ได้เลย แต่สิ่งที่สะสม ปัญญาขณะนี้ที่เริ่มเข้าใจธรรมะ พอได้ยินได้ฟังต่อไปเข้าใจได้ แล้วก็เข้าใจได้เพิ่มขึ้นด้วย

สิ่งที่ประเสริฐที่สุดเหนือสิ่งอื่นใดทั้งหมดในบรรดาสิ่งที่เกิดขึ้น คือ ปัญญา ความเห็นถูกต้อง ทุกข์เกิดเพราะไม่รู้ความจริง แต่ปัญญาเกิดไม่เป็นทุกข์เลย เพราะเข้าใจถูกว่า ไม่มีอะไร นอกจากสิ่งที่เกิดแล้วดับไปชั่วคราว แล้วจะไปเดือดร้อนกับอันไหน ดับหมดแล้วไม่เหลือเลย