กัลยาณมิตร หรือมิตรดี

* กัลยาณมิตร หรือมิตรดี คือผู้ที่มีความปรารถนาดี เกื้อกูลผู้อื่นให้พ้นจากทุกข์ภัย และได้รับประโยชน์สุขต่างๆ

* กัลยาณมิตรสูงสุดคือ พระสัมมาสัมพุทธเจ้า เพราะทรงเกื้อกูลแสดงพระธรรม ให้สัตว์โลกได้อบรมเจริญปัญญาประจักษ์แจ้งความจริง จนสามารถดับกิเลสได้ และพ้นจากทุกข์ทั้งปวง คือโสกะ (ความโศก) ปริเทวะ (ความคร่ำครวญ) ทุกข์กาย โทมนัส (ทุกข์ใจ) และอุปายาส (คือความเศร้าโศก คร่ำครวญ จนเหือดแห้งใจ)

* ความประพฤติประเสริฐ (พรหมจรรย์) คือการอบรมเจริญหนทางของการรู้แจ้งความจริง (อริยมรรค) ทั้งหมดมาจากการมีมิตรดี ที่เกื้อกูลให้เข้าใจธรรม

สมดังที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้า ตรัสกับท่านพระอานนท์ว่า "ดูกรอานนท์ ข้อว่า ความเป็นผู้มีมิตรดี มีสหายดี มีเพื่อนดี เป็นพรหมจรรย์ทั้งสิ้นทีเดียว"

โดย อ.อรรณพ หอมจันทร์

อ่านหัวข้ออื่นๆ คลิกที่นี่ ... คติธรรม