จิตใจที่ดีงาม ไม่ว่าจะทำอะไรทั้งหมด เป็นบุญ

* กุศลจิต คือจิตที่ดีงาม ซึ่งเป็นไปในการกระทำต่างๆ และคำพูดที่ดี เป็นประโยชน์เกื้อกูลแก่ผู้อื่น

* บุญ คือสภาพที่ชำระจิตให้ปราศจากกิเลสอกุศล ได้แก่ เจตสิกที่ดีงามต่างๆ เช่น ศรัทธา สติ หิริ โอตตัปปะ อโลภะ อโทสะ ... และโดยเฉพาะปัญญาที่เข้าใจในความเป็นธัมมะ ที่ไม่ใช่เรา ซึ่งจะขจัดความไม่รู้และความยึดถือว่าเป็นเรา

* ดังนั้นจิตใจที่ดีงามและประกอบด้วยปัญญา จึงทำให้มีการเจริญกุศลต่างๆ ตั้งแต่ขั้นทาน (การให้สิ่งที่เป็นประโยชน์แก่ผู้อื่น) ศีล (การวิรัติงดเว้นการเบียดเบียน และการประพฤติที่ดีงามต่อผู้อื่น) และภาวนา (การอบรมเจริญความสงบของจิต เช่น เมตตา และอบรมเจริญปัญญารู้ในสิ่งที่มีจริงที่กำลังปรากฏ)

โดย อ.อรรณพ หอมจันทร์

อ่านหัวข้ออื่นๆ คลิกที่นี่ ... คติธรรม