ปัญญาเท่านั้นที่เข้าใจโลภะ

* โลภะ คือธัมมะอย่างหนึ่ง (อกุศลเจตสิก) ที่เป็นความติดข้องพอใจ ความอยาก ความต้องการ ความผูกพัน ฯลฯ ในอารมณ์ที่ปรากฏแก่โลภะ คือรูป เสียง กลิ่น รส โผฏฐัพพะ บุคคล เรื่องราวต่างๆ

* โลภะ เป็นเหตุให้เกิดชาติภพ สังสารวัฏฏ์ และทุกข์ โทษภัยต่างๆ

* โลภะ เป็นสภาพที่เห็นได้ยาก และละได้ยากยิ่ง เพราะมีลักษณะล่อลวงให้ติดข้องพอใจในอารมณ์ และสะสมโลภะมามากมายแสนนาน

* ปัญญาเป็นสภาพที่สามารถเข้าใจลักษณะสภาพธัมมะตามความเป็นจริง ดังนั้นปัญญาจึงสามารถเข้าใจในลักษณะของโลภะได้ตรงตามความเป็นจริง และเมื่อปัญญาเจริญขึ้นพร้อมสภาพธัมมะฝ่ายดี ก็จะเป็นไปเพื่อละโลภะไปตามลำดับ

โดย อ.อรรณพ หอมจันทร์

อ่านหัวข้ออื่นๆ คลิกที่นี่ ... คติธรรม