ใช่สีลัพพตปรามาสหรือไม่
ข้อปฏิบัติที่ผิดเช่น การไปนั่งสมาธิแล้วเข้าใจว่าเป็นสมถภาวนา เข้าใจว่าเป็นวิปัสสนาภาวนา เข้าใจว่าเกิดปัญญา หรือการเดินจงกรมแล้วเข้าใจว่าเป็นสมถภาวนาเข้าใจว่าเป็นวิปัสสนาภาวนา เข้าใจว่าเกิดปัญญา การไปดูดวง เชื่อดวง หรือมงคลตื่นข่าวต่างๆ การพึ่งเครื่องรางของขลังให้ปกปักรักษา เหล่านี้ ใช่สีลัพพตปรามาสหรือไม่คะ
การที่ปุถุชนทั่วไป ให้เหตุผลว่า การมีเครื่องรางของขลังต่างๆ เช่น พระเครื่องทำให้มีจิตใจสงบ ไม่ประมาทเวลามีภัยจะได้นึกถึงพระและหันเข้ามาหาธรรมะง่ายขึ้นเป็นเหตุผลที่พออนุโลมได้หรือเปล่าคะ
แล้วก็การที่ปุถุชนทั่วไป ให้เหตุผลว่า การไปดูดวงหรือการทำนายดวงให้ผู้อื่นเป็นเครื่องผ่อนคลายความเครียดหรือความไม่สบายใจได้ดี และยังใช้ป้องกันภัยที่จะเกิดขึ้นด้วยการรู้ล่วงหน้าจะได้แก้ไขทัน เขาจึงถือว่ามีประโยชน์มาก แบบนี้เป็นเหตุผลที่พออนุโลมได้หรือเปล่าคะ
ขอช่วยอธิบายเพื่อหลายๆ คนได้เข้าใจด้วยค่ะ
ขอขอบพระคุณค่ะ
สีลัพพตปรามาส คือ ความเห็นผิดในเรื่องข้อวัตรปฏิบัติที่ผิด โดยคิดว่าด้วยข้อปฏิบัตินี้จะทำให้บริสุทธิ์ เป็นทางที่จะดับกิเลส เช่น การประพฤติอย่าง สุนัข ประพฤติอย่างโค เป็นต้น กล่าวโดยสรุป คือ ข้อปฏิบัติใดที่ไม่ตรงกับอริยมรรคมีองค์ ๘ เป็นสีลัพพตปรามาส สีลัพพตปรามาส จะต้องเป็นความเข้าใจผิดในข้อปฏิบัติที่จะทำให้บริสุทธ์เท่านั้น การดูดวง บุคคลที่ดูไม่ได้คิดว่า จะทำให้ดับกิเลส ไม่ใช่เป็นข้อปฏิบัติที่จะทำให้บริสุทธ์ แต่เป็นเพียงมงคลตื่นข่าว ไม่ใช่สีลพรตปรามาส รวมทั้งกรณี เครื่องรางของขลังก็เช่นกัน
สีลัพพตปรามาส หมายถึง ข้อปฏิบัติผิด เช่น การทรมานตัวเองด้วยการอดอาหาร การไม่ใส่เสื้อผ้า การไม่อาบน้ำ เพราะคิดว่าจะเป็นหนทางให้บรรลุ เป็นต้น
การใส่พระเครื่อง เพื่อเป็นเครื่องหมายเตือนให้เราทำความดี ไม่ใช่ใส่เพื่อป้องกันภัย
การดูดวง เป็นมงคลตื่นข่าว ถ้าเราทำความดีทุกวัน เราต้องได้รับวิบากที่ดีแน่นอนในอนาคต ที่จะแก้ก็คือแก้ความไม่ดีของเรา ทางกาย ทางวาจา และทางใจ
