พ้นจากภัยด้วยปัญญา

หทเย นิเธตพฺพยุตฺตกํ
(ข้อความที่ควรเก็บไว้ในหทัย)
[๑๒๐]

จะอยู่ในโลกนี้อีกไม่นาน

ทุกคนจะอยู่ในโลกนี้ไม่นานเลย แล้วแต่ว่าเท่าไหร่ นานเท่าไหร่ อาจจะเป็นแค่เย็นนี้ พรุ่งนี้ก็ได้แล้วก็สิ่งที่มีในชีวิตทั้งหมดเป็นของคนนั้นจริงๆ หรือเปล่า แม้แต่เพียงรูปร่างกายซึ่งเข้าใจว่าเป็นเรา เป็นตัวเรา เพียงไม่มีจิต เป็นอย่างไร เดินได้ไหม พูดได้ไหม ทำอะไรได้ไหม ก็ไม่ได้ใช่ไหม? เพราะฉะนั้น ที่สำคัญที่สุดคือปัญญา ในบรรดาธรรมทั้งหมดซึ่งเกิดมีปัจจัยปรุงแต่งปัญญาเป็นเลิศ เพราะว่า ทุกคนจะกลัวภัยอย่างอื่นทั้งนั้นเลย น้ำท่วมกลัวไหม ภัยน้ำท่วมเตรียมพร้อมกันจ้าละหวั่น ไฟไหม้ น่ากลัวมาก แต่ภัยเหล่านั้น ไม่ได้เกิดขึ้นทุกวัน แล้วก็เวลาเกิดขึ้นแล้วก็ทำร้ายได้เพียงสิ่งที่สามารถที่จะเผาบ้างหรือทำลายบ้าง แต่ภัยจริงๆ คือ อกุศล ทำร้ายบุคคลนั้นตลอดเวลาโดยไม่รู้ตัวเลย เพราะฉะนั้น ถ้าจะพ้นภัยจริงๆ ก็คือ ปัญญาเกิดขึ้นขณะใดไม่ว่ากำลังเผชิญกับศัตรูหรืออุบัติเหตุหรือภัยอันตรายต่างๆ สามารถที่จะพ้นภัยคือกิเลส เพราะมีความเข้าใจถูกต้องว่าขณะนั้นเป็นธรรมซึ่งเกิดแล้วเพราะเหตุปัจจัย เพราะฉะนั้น ฟังดูก็ต้องแล้วแต่ว่าจะคิดว่าอย่างไหนมีประโยชน์ เมื่อเกิดมาแล้วทรัพย์สินเงินทองมหาศาลมีประโยชน์หรือว่าทรัพย์สินเงินทองมหาศาลก็ไม่ช่วยให้หายความกลัวภัยหรือความทุกข์ได้ เพราะฉะนั้น ก็จะเห็นได้จริงๆ ว่า เกิดมาแล้วผู้ใดที่มีโอกาสได้ฟังพระธรรม เป็นลาภานุตตริยะ คือ เป็นลาภที่ประเสริฐยิ่งกว่าการได้ลาภใดๆ ทั้งสิ้น เพราะลาภอื่นๆ ก็ไม่ได้ติดตามไปถึงชาติหน้า แต่ว่าความเข้าใจธรรมที่สะสมมาก็จะทำให้เป็นผู้ที่มีโอกาสที่จะได้ฟังพระธรรมได้เข้าใจขึ้นจนกระทั่งสามารถที่จะอบรมเจริญปัญญามีความมั่นคงว่าทุกสิ่งทุกอย่างชั่วคราวเกิดมาก็ชั่วคราวก็ต้องจากความเป็นบุคคลนี้ไปไม่มีอะไรที่ยั่งยืน นั่นคือระยะยาว แต่ขณะนี้ก็ชั่วคราวอย่างเร็วมากจากเห็นเป็นได้ยินเป็นคิดนึกเป็นรักเป็นชังต่างๆ แล้วอยู่ที่ไหนทั้งหมด หมดแล้วไม่กลับมาอีก

กราบเท้าบูชาคุณ ท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ที่เคารพยิ่ง

อ่านหัวข้ออื่นๆ คลิกที่นี่ ... เก็บไว้ในหทัย