จะกลัวอะไรเมื่อได้ทำสิ่งที่ถูกต้อง

หทเย นิเธตพฺพยุตฺตกํ
(ข้อความที่ควรเก็บไว้ในหทัย)
[๑๓๘]

จะกลัวอะไรเมื่อได้ทำสิ่งที่ถูก

ความจริงใจ การที่จะให้เข้าใจให้ถูกต้อง จะกลัวอะไรถ้าสิ่งนั้นถูก ไม่เป็นสิ่งที่น่ากลัวเลย ถ้าเป็นสิ่งที่ถูกต้องและมีเหตุผล

บรรพชิตกับคฤหัสถ์ต่างกันราวฟ้ากับดิน ไม่ใช่ว่าอยากบวช แต่ไม่รู้ว่าพระธรรมวินัยคืออะไร อันนั้นไม่ใช่ภิกษุในธรรมวินัย เมื่อมีความประสงค์ที่จะขัดเกลากิเลสศึกษาธรรมอบรมเจริญปัญญาในเพศบรรพชิต ต้องพร้อมที่จะประพฤติปฏิบัติตามพระวินัย ต้องพร้อม

เพราะฉะนั้น สำหรับคฤหัสถ์ ก็อย่าประมาท พร้อมด้วยเหมือนกัน ไม่ใช่ว่าเราไม่ใช่บรรพชิต เราก็ต้องไม่พร้อม หรือว่าไม่พร้อมก็ได้ แต่ความจริงเมื่อฟังพระธรรมแล้ว ตามการสะสม เราก็รู้ตามความเป็นจริงว่าเป็นสิ่งที่ประเสริฐที่สุดถ้าใครสามารถจะประพฤติปฏิบัติตามได้ แล้วถ้าเราเห็นประโยชน์จริงๆ จะไม่คิดที่จะพร้อมจะปฏิบัติด้วยหรือ? แต่ว่าตามกำลังความสามารถ แล้วก็ไม่เป็นโทษอย่างบรรพชิต เพราะว่าบรรพชิตอีกเพศหนึ่งเลย มีชีวิตด้วยการอนุเคราะห์ของชาวบ้าน แต่สำหรับคฤหัสถ์ไม่ใช่อย่างนั้น เพราะฉะนั้น บรรพชิต เป็นหนี้ก้อนข้าวจนกว่าจะรู้แจ้งอริยสัจธรรม

นี่เป็นสิ่งที่ต้องตระหนัก ต้องรู้ตามความเป็นจริง เพราะฉะนั้น การกล่าวอย่างนี้ด้วยเมตตาได้ ที่จะให้ได้รู้ว่าบรรพชิตคืออย่างไร และก็พร้อมที่จะเป็นบรรพชิตหรือเปล่า ถ้าไม่พร้อม ก็ลาสิกขา (สึก) ได้ แล้วแต่อัธยาศัย แต่ไม่ใช่ว่าอยู่โดยที่ว่าไม่ใช่ภิกษุในธรรมวินัย อันนั้นก็คือว่าเป็นแต่เพียงเพศภิกษุเท่านั้น เพราะฉะนั้น นี่ก็เป็นความปรารถนาดี ความเมตตา ไม่ใช่เป็นการว่าร้าย แต่เป็นการที่เราก็ควรจะเข้าใจให้ถูกต้อง

กราบเท้าบูชาคุณ ท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ที่เคารพยิ่ง

อ่านหัวข้ออื่นๆ คลิกที่นี่ ... เก็บไว้ในหทัย