สมควรหรือเปล่า

หทเย นิเธตพฺพยุตฺตกํ
(ข้อความที่ควรเก็บไว้ในหทัย)
[๑๔๐]

สมควรหรือเปล่า?

เห็นอกุศลของคนอื่นเห็นกิเลสของคนอื่น เห็นยากไหม? ไม่ยากเลย เห็นทุกวัน ใช่ไหม? คนโน้นก็ไม่ดี คนนี้ก็ไม่ดี แต่ลืมว่าอกุศลเป็นอกุศล ขณะนั้นอกุศลที่เห็นได้ถูกต้องชัดเจนกว่า คือ อกุศลอะไร ที่ตัวเองใช่ไหม? เวลาที่เห็นอกุศลของคนอื่น คิด แต่ว่าไม่รู้อกุศลที่เกิดกับบุคคลนั้น แต่เวลาที่อกุศลนั้นเกิดกับตนเอง ย่อมรู้ชัดในสภาพที่เป็นอกุศล

เพราะฉะนั้น เห็นอกุศลของคนอื่นไม่ยากเลย แต่ว่าเห็นอกุศลของตนเองต้องยาก เพราะว่าขณะที่กำลังคิดถึงอกุศลของคนอื่น จิตขณะนั้นเป็นอะไร และยิ่งคิดยาวๆ อกุศลของคนโน้น คนนี้ คนนั้น เรื่องนั้น เรื่องนี้ทั้งวัน จิตที่กำลังคิดถึงอกุศลนั้นเป็นอะไร

เพราะฉะนั้น ก็แสดงให้เห็นว่า อะไรเป็นประโยชน์แท้จริง เราไม่สามารถที่จะทำอะไรกับอกุศลของใครได้เลยทั้งสิ้น ไม่ว่าเขาจะไม่ดีปานใดก็ตาม ก็เป็นเรื่องของบุคคลนั้น ซึ่งใครก็ไปเปลี่ยนแปลงไม่ได้ แต่ว่าผู้ที่สามารถที่แก้ไขเปลี่ยนแปลงด้วยความเห็นถูก ก็คือ ขณะใดที่สภาพธรรมใดเกิดกับตน แม้แต่กำลังคิดถึงอกุศลของคนอื่น จะรู้ได้ว่าจิตขณะนั้นที่คิดเป็นจิตประเภทไหน เป็นจิตที่เมตตา สงสารคนที่มีอกุศลมากๆ อย่างนี้ ตายแล้วไปไหน ทุกข์ทรมาน แล้วเราก็ไปสงสารตอนที่เขาได้รับผลซึ่งช้ามาก ถ้าสงสารขณะนั้น เราก็เป็นเพื่อนเขา มีไมตรีต่อเขา ทำอะไรก็ได้ที่จะเป็นประโยชน์ ขณะนั้นเป็นกุศลของตนเองด้วย เพราะฉะนั้น จริงๆ แล้วก็ควรเห็นประโยชน์ว่า การที่เห็นอกุศลของคนอื่นแล้วเป็นอกุศลตามไปด้วย สมควรหรือเปล่า?

กราบเท้าบูชาคุณ ท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ที่เคารพยิ่ง

อ่านหัวข้ออื่นๆ คลิกที่นี่ ... เก็บไว้ในหทัย