รับพระธรรมจากผู้ที่หวังดีที่สุด

หทเย นิเธตพฺพยุตฺตกํ
(ข้อความที่ควรเก็บไว้ในหทัย)
[๑๕๐]

รับพระธรรมจากผู้ที่หวังดีที่สุด

การฟังธรรมที่จะมีความเข้าใจจริงๆ ต้องเป็นผู้ที่ละเอียด นี่คือพื้นฐานของธรรมซึ่งความจริง ก็คือ อภิธรรม เป็นธรรมที่ละเอียด แล้วก็เป็นปรมัตถธรรม เพราะเหตุว่าไม่มีใครสามารถที่จะบังคับบัญชาได้ เพียงแต่ฟังแล้วลืม ลืมหมดไหมเมื่อกี้นี้หรือว่าจำได้ทุกคำ? ไม่สำคัญที่จำ แต่สำคัญที่ความเข้าใจ เพราะจำคือสภาพธรรมที่เกิดทุกขณะ เห็นก็จำแล้ว ไม่ว่าอะไรปรากฏก็จำแล้ว แม้คิดหนึ่งขณะก็จำ ไม่จำก็คิดไม่ได้ ใช่ไหม? เพราะฉะนั้น สภาพที่จำมีจริงๆ แต่จำสิ่งที่เป็นสาระ เป็นประโยชน์ หรือว่า จำสิ่งที่ไม่เป็นสาระ ไม่เป็นประโยชน์?

เพราะฉะนั้น การฟังธรรม ก็เป็นเรื่องที่เห็นความละเอียดแล้วก็เป็นผู้ตรง เพราะฉะนั้น ตราบใดจะเกิดที่ไหน เป็นใคร มีชีวิตความเป็นอยู่อย่างไร จะสุขสบายหรือจะยากไร้อย่างไรก็ตาม ขอให้เข้าใจธรรมยิ่งขึ้น เพราะว่าแม้แต่ผู้ที่ลำบากแสนสาหัส สุปปพุทธกุฏฐิ เป็นคนขอทาน อาหารก็ไม่มี ก็ยังสามารถที่จะรู้แจ้งสภาพธรรมได้ เพราะฉะนั้น สิ่งที่เป็นสิ่งที่มีค่าที่สุดก็คือความเข้าใจธรรม จากผู้ที่หวังดีที่สุด เป็นกัลยาณมิตรที่เลิศกว่ากัลยาณมิตรทั้งหลาย คือ พระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า

เพราะฉะนั้น ใครก็ตามที่มีโอกาสที่จะได้รับพระธรรม ฟังพระธรรม เข้าใจพระธรรม ก็เป็นลาภที่ประเสริฐยิ่ง “ลาภานุตริยะ” ยิ่งกว่าอย่างอื่น เพราะเหตุว่า เราเข้าใจคำว่า “ลาภ” สิ่งที่เราได้มาทำให้เรามีความสุข ก็ต้องไม่พ้นจากทางตา ทางหู ทางจมูก ทางลิ้น ทางกาย ทางใจ แต่ว่าทุกสิ่งทุกอย่างที่เป็นสิ่งที่ปรากฏทางตาก็เพียงแค่ปรากฏให้เห็น จะชื่นชมยินดีสักเท่าไร ก็หมดแล้ว เสียงที่กระทบหู ไม่ว่าจะเป็นคำสรรเสริญ เป็นยศถาบรรดาศักดิ์ เป็นอะไรก็ตาม เพียงแค่กระทบหูก็หมดแล้ว เพราะฉะนั้น อย่างนั้นหรือที่เป็นลาภที่ประเสริฐ? เพราะเหตุว่าจริงๆ แล้วไม่มี เพียงเกิดปรากฏให้รู้ ให้เห็นทางตา ทางหู ทางจมูก ทางลิ้น ทางกาย ทางใจ แล้วก็หมดไป

กราบเท้าบูชาคุณ ท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ที่เคารพยิ่ง

อ่านหัวข้ออื่นๆ คลิกที่นี่ ... เก็บไว้ในหทัย