สิ่งที่จะต้องคิดถึง

หทเย นิเธตพฺพยุตฺตกํ
(ข้อความที่ควรเก็บไว้ในหทัย)
[๑๕๔]

สิ่งที่ควรจะต้องคิดถึง

ชาติหนึ่ง ตั้งแต่เกิด แล้วก็จะตายเมื่อไหร่ก็ไม่รู้ ทำประโยชน์อะไรบ้าง? เข้าใจธรรมแค่ไหน? หรือเพลิดเพลินไปแล้วก็สะสมแต่เรื่องของกิเลสทั้งนั้น ทั้งวันๆ ทุกวันแล้วก็จากโลกนี้ไป เกิดมาสะสมกิเลสสะสมมาเก็บสิ่งที่สกปรกเน่าต่อไปสกปรกต่อไปเชื้อโรคต่อไป หรือว่า เป็นโอกาสที่หาได้ยากที่สุดที่มีโอกาสที่จะได้ฟังพระธรรมได้มีความเข้าใจที่สามารถที่จะเกื้อกูลคนอื่นด้วย ต้องไม่ลืมว่าการคิดถึงคนอื่นการเกื้อกูลคนอื่นการทำทุกอย่างเพื่อคนอื่น นั่นคือ การสละความเป็นเรา ทีละเล็กทีละน้อยๆ หารู้ไม่ว่าทำไมถึงต้องมีบารมี (คุณความดีที่จะทำให้ถึงฝั่งของการดับกิเลส) เพราะเหตุว่า ถ้ากุศลไม่เกิด อกุศลก็เกิด เพราะฉะนั้น กุศลแต่ละครั้ง เล็กน้อยสักเท่าไหร่จะอุปมาเหมือนกับน้ำหยดหนึ่งในมหาสมุทรก็ยังดีกว่าไม่มีสักหยด ใช่ไหม? เพราะฉะนั้น ในสังสารวัฏฏ์ ก็จะต้องมีการเกิดเป็นไปไม่สิ้นสุด ตราบใดที่ยังมีปัจจัยที่จะให้เกิด แต่ปัจจัยที่จะให้เกิด ดีหรืออย่างไร เกิดแล้วมีปัจจัยที่จะทำดีต่อไปหรืออย่างไร นี้เป็นสิ่งที่ควรจะต้องคิดถึง

กราบเท้าบูชาคุณ ท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ที่เคารพยิ่ง

อ่านหัวข้ออื่นๆ คลิกที่นี่ ... เก็บไว้ในหทัย