อยู่ในกรงใหญ่ที่มืดตื้อ

* โลกสันนิวาส คือหมู่สัตว์ที่อยู่ร่วมกันในโลก ซึ่งแท้จริงแล้ว แต่ละบุคคลที่อยู่ร่วมกันในโลก ก็คือสภาพธรรมที่เกิดดับเป็นไปตามปัจจัยปรุงแต่ง

* เมื่อยังมีอวิชชา หมู่สัตว์ที่อยู่ร่วมกัน ก็เป็นไปด้วยความมืดตื้อ เพราะอวิชชาคือโมหะ ซึ่งเป็นความหลง ความมืดบอด ปิดกั้นไม่ให้รู้ตามความเป็นจริงของสิ่งที่ปรากฏขณะนี้

* หมู่สัตว์ที่อยู่ร่วมกันนั้น ยังถูกใส่เข้าไปในกรงกิเลส เพราะเมื่อมีความไม่รู้ ก็เป็นเหตุให้มีกิเลสต่างๆ มากมาย เกิดกลุ้มรุม ประทุษร้ายจิตใจ และนำมาซึ่งทุกข์ โทษ ภัย ต่างๆ

* หมู่สัตว์ทั้งหลายเหล่านั้น (ก็คือผู้ที่มีอวิชชา) จึงอยู่ในกรงใหญ่ที่มืดตื้อ คือยังต้องอยู่ร่วมกันในภพภูมิต่างๆ และยังออกไปไม่ได้ ตราบเท่าที่ยังมีความไม่รู้ และถ้าอยู่ในอบายภูมิ ก็ยิ่งได้รับทุกข์ โทษ ภัย อย่างมาก

* ใครจะช่วยหมู่สัตว์ที่ต้องอยู่ร่วมกันในกรงมืดอันกว้างใหญ่และมีภัย นี้ได้?

- มีเพียงพระสัมมาสัมพุทธเจ้าเท่านั้น ที่ทรงตรัสรู้ และทรงมีพระมหากรุณาคุณแสดงพระธรรม เพื่อให้หมู่สัตว์ผู้มีอัธยาศัยพอที่จะเข้าใจตามได้ ได้มีโอกาสฟังพระธรรม อบรมเจริญปัญญา รู้สภาพธรรมที่ปรากฏตามความเป็นจริงในโลกทางตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ

- พระธรรมที่พระองค์ทรงแสดง จึงเหมือนแสงสว่างที่ส่องมาเพื่อขจัดความมืด เพราะปัญญาของผู้ที่สามารถเข้าใจและเห็นแจ้งตามความเป็นจริงของสิ่งที่มีจริง สามารถละคลายความมืด ความไม่รู้ ได้ตามลำดับ จนกว่าจะดับความไม่รู้และกิเลสทั้งหลายได้หมดสิ้น จึงจะออกจากกรงใหญ่ที่มืดตื้อนี้ได้

โดย อ.อรรณพ หอมจันทร์

อ่านหัวข้ออื่นๆ คลิกที่นี่ ... คติธรรม