ตายดี

* ผู้มีจิตที่รักษาแล้ว (คือเป็นกุศลจิต) ย่อมมี การกระทำทางกาย วาจา ใจ ที่ดีงาม ไม่เสีย (ด้วยกิเลสอกุศล)

* สำหรับปุถุชน ผู้กระทำกุศลกรรมทางกาย วาจา ใจ บ่อยๆ เนืองๆ กุศลกรรมก็มีโอกาสจะให้ผลที่ดี คือเมื่อตายจากโลกนี้ไป ก็อาจทำให้เกิดในสุคติภูมิได้ แต่ก็ไม่แน่นอนเสมอไป เพราะยังไม่ได้เป็นพระอริยบุคคล

* ส่วนพระอริยบุคคลที่ยังต้องมีการเกิดในภพต่อไป เพราะยังดับกิเลสได้ไม่หมดสิ้น คือพระโสดาบัน พระสกทาคามี และพระอนาคามี เป็นผู้มีกุศลกรรมทางกาย วาจา และใจ ที่เป็นไปด้วยปัญญา ที่เข้าใจในความเป็นธรรมตามความเป็นจริงอย่างมั่นคง เมื่อตายจากโลกนี้ไป กุศลกรรมนั้น ก็จะต้องเป็นปัจจัยให้เกิดในสุคติภูมิอย่างแน่นอน และก็จะอบรมเจริญปัญญา เพื่อดับกิเลสที่เหลือต่อไป

ดังนั้นการตายของพระอริยบุคคลทั้ง 3 จำพวก จึงเป็นการ "ตายดี" อย่างแน่นอน

โดย อ.อรรณพ หอมจันทร์

อ่านหัวข้ออื่นๆ คลิกที่นี่ ... คติธรรม