พระอินทร์กับการเลือกหาผู้ที่จักเป็นพระพุทธเจ้า
ถ้าจำไม่ผิดนะคะ ในยุคสมัยก่อน ตอนที่พระพุทธศาสนาจักอันตธาน มีพระอินทร์ลงมาอัญเชิญนางผู้หนึ่งที่แบกมารดาข้ามฝั่งขึ้นเป็นพระพุทธเจ้า รู้สึกแปลกใจค่ะ
ก็พระพุทธเจ้าคือผู้ที่เป็นพระภิกษุ สะสมมาที่จักออกบวช ขัดเกลากิเลสในเพศบรรพชิต ตามการสะสม แต่พระอินทร์กลับอัญเชิญนางผู้หนึ่งที่เป็นผู้หญิงธรรมดาแบกมารดาข้ามฝั่ง ขึ้นเป็นพระพุทธเจ้า ตอนแรกดิฉันคิดว่าต้องหาผู้ที่สะสมมาที่จักออกบวชและเข้าใจพระธรรมเป็นหลักน่ะค่ะ
คำถามที่ 2 ถ้าผู้นั้นไม่ได้สะสมมาที่จักออกบวช เพียงจิตใจดีและเข้าใจพระธรรมที่ถูก แล้วตั้งจิตปรารถนาเป็นพระพุทธเจ้า ก็จักไม่สำเร็จ เพราะไม่ได้สะสมอุปนิสัยในการออกบวชควบคู่ไปด้วย ดิฉันเข้าใจถูกไหมคะ
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
คำถามที่ ๑ : ข้อความดังกล่าว ไม่มีในพระไตรปิฎกและในอรรถกถา
คำถามที่ ๒ : สำหรับผู้ที่จะถึงความเป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ก็เพราะได้สะสมพระบารมี ๑๐ ประการ ด้วยอัธยาศัยที่ยิ่งใหญ่ เพื่อถึงความเป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ซึ่งจะได้ทรงเกื้อกูลสัตว์โลก แม้พระสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นี้ คือ พระสมณโคดม ก็ทรงบำเพ็ญพระบารมีมาตลอดระยะเวลานานถึง ๔ อสงไขยแสนกัปป์ และ เพศของความเป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้า คือ เพศบรรพชิต
ขอเชิญศึกษาเพิ่มเติมได้ที่หัวข้อด้านล่างนี้ครับ
ธรรมสโมธาน 8 ประการ [วิภังค์]
สิ่งที่จะเป็นประโยชน์เกื้อกูลที่ควรจะได้พิจารณาเป็นอย่างยิ่ง คือ พระสัมมาสัมพุทธเจ้า ทรงอุบัติขึ้นในโลกเพื่อเกื้อกูลสัตว์โลกอย่างแท้จริง ทรงมีพระมหากรุณาต่อสัตว์โลกทั้งปวง เมื่อพระองค์ทรงตรัสรู้เป็นพระพุทธเจ้าแล้ว ทรงแสดงพระธรรมที่พระองค์ทรงตรัสรู้เกื้อกูลแก่สัตว์โลก ตลอดระยะเวลา ๔๕ พรรษา ทรงพร่ำสอนอยู่บ่อยๆ เนืองๆ ก็เพื่อให้ผู้ฟังมีความเข้าใจสภาพธรรมตามความเป็นจริง ซึ่งเห็นได้ว่า สิ่งที่เป็นที่พึ่งที่แท้จริงในชีวิต คือ พระธรรมที่พระองค์ทรงแสดง ซึ่งจะทำให้ผู้ที่ได้ฟังได้ศึกษา มีความเข้าใจตามความเป็นจริง เป็นไปเพื่อการเจริญขึ้นของปัญญาโดยตลอด ถ้าไม่ได้อาศัยพระธรรม ไม่มีทางที่ความเข้าใจถูกเห็นถูกจะเจริญขึ้นได้เลย และไม่รู้จักพระสัมมาสัมพุทธเจ้าด้วย ครับ
...ยินดีในความดีของทุกๆ ท่านครับ...
