พระธรรม ชำระล้างจิต

หทเย นิเธตพฺพยุตฺตกํ
(ข้อความที่ควรเก็บไว้ในหทัย)
[๒๕๓]

พระธรรม ชำระล้างจิต

จิตสำคัญที่สุด แล้วแต่ว่าจิตขณะนั้นเป็นอะไร เป็นกุศลหรือว่าเป็นอกุศล ถ้าใครรู้ว่ามีอกุศล โลภะ (ความติดข้อง) ก็มาก โทสะ (ความโกรธความขุ่นเคืองใจ) ก็มาก มานะ (ความสำคัญตน) ก็มาก ริษยา (เห็นคนอื่นได้ดีมีสุข แล้วทนไม่ได้) ก็มาก มายา (มารยา,เสแสร้ง ไม่จริง) สาไถย (ความโอ้อวด) อะไรก็แล้วแต่ ยกตนเสมอบุคคลอื่นหรือข่มผู้อื่นหรืออะไรมากมายเหลือเกิน อยู่ที่ไหน? อยู่ที่จิตที่สะสมมา

คนป่วยล้างไต แต่ใครเคยล้างจิตบ้าง? ไม่เคยเลย เพราะไม่ได้ฟังธรรม ไม่รู้เลยว่าเดี๋ยวนี้มีอกุศลหรือเปล่า แล้วจะทำอย่างไร ถ้ามี เอาล่ะ รู้ว่ามี ทำอย่างไร ทำเองได้ไหม เอาอกุศลที่อยู่ในใจซึ่งมองไม่เห็นเลยเพราะไม่มีรูปร่างเลย เอาออกไปได้อย่างไร ถ้าไม่ใช่ปัญญา และปัญญานั้นมาจากไหน คิดเองได้ไหม? ไม่มีทางที่จะเป็นไปได้เลย เพราะฉะนั้น เรียกให้มาดูความจริงเพื่อน้อมเข้ามาในตน

คนอื่นไม่ดี ขณะนั้นกำลังคิดด้วยจิตอะไร เมตตา (เขา) ได้ไหม คนที่ไม่ดีทั้งหลาย ตายแล้วไปไหนกัน มีที่ไปแน่ๆ ตามขณะจิตที่กำลังเดินทางเป็นอกุศล แล้วแต่ว่าจะถึงที่ไหนวันไหนเมื่อไหร่ ใครก็ห้ามไม่ได้ เพราะฉะนั้น ที่พึ่งจริงๆ ที่กล่าวว่าพึ่ง คือ พึ่งพระรัตนตรัย พึ่งพระธรรมรัตนะ พระธรรมที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสไว้ดีแล้ว เพื่อที่จะได้มีความเข้าใจที่ถูกต้องว่าล้างจิต ไม่ใช่ล้างจิตของคนอื่น แต่จิตที่สกปรกหมักหมมมาก ล้างด้วยพระธรรม แต่ละคำที่เข้าใจ ก็ไปชำระล้างความไม่รู้และความเห็นผิดจนกว่าจะเห็นถูกและก็สามารถที่จะรู้ความจริงได้

กราบเท้าบูชาคุณ ท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ที่เคารพยิ่ง

อ่านหัวข้ออื่นๆ คลิกที่นี่ ... เก็บไว้ในหทัย