ความจริงที่ซ่อนอยู่ในพายุใหญ่

คนนั้นมีสมบัติเพราะมีปัจจัยที่ทำให้เมื่อต้องการเห็นสิ่งใด ก็มีปัจจัยให้สิ่งนั้นสามารถเห็นได้ ได้ยินได้ ก็เข้าใจว่า ยังมีสมบัติอยู่ แต่เมื่อมีภัยพิบัติ พายุพัดบ้านพังทำลาย เงินทองทรัพย์สมบัติก็สูญหายไปได้ ขณะนั้นไม่มีสิ่งที่เข้าใจว่า จะนำมาซึ่งสิ่งที่ปรากฏให้ยินดีทางตา หู จมูก ลิ้น กาย เดี๋ยวนี้มีสมบัติหรือเปล่า มีเมื่อไร และสมบัตินั้นคืออะไร ถ้าไม่ใช่สิ่งที่ปรากฏทางตา หู จมูก ลิ้น กายให้คิด มีสมบัติไหม แต่สิ่งที่ปรากฏไม่ว่าจะทางตา หรือทางหู ทางจมูก ทางลิ้น ทางกาย เป็นสมบัติในขณะที่กำลังปรากฏแล้วหมดไปทันที ไม่เหลือเลย แม้เราก็ไม่มี แล้วสมบัติจะมีไหม

ทั้งหมดอยู่ที่ความคิด แต่ไม่มีอะไรประเสริฐเท่าปัญญา เพราะสามารถเข้าใจไม่ว่าในขณะเห็น ในขณะได้ยิน ในยามสุข ในยามทุกข์ ในยามเกิดภัยพิบัติทุกอย่าง ซึ่งจะเกิดขึ้นวันไหนก็ได้ตามเหตุตามปัจจัย เพราะฉะนั้น ปัญญานำไปซึ่งกิจทั้งปวง ควรจะเป็นทุกข์โศกเศร้าก็ไม่เดือดร้อน เพราะรู้ว่าเป็นธรรมดา ชาตินี้ลืมหมด ใครเป็นใครก็ไม่รู้จัก รู้จักกันอีกไม่นาน เคยของหายไหม ไหนล่ะสมบัติของเรา