กิเลสทำร้าย เพราะมีเรา

* กิเลส เป็นสภาพที่เศร้าหมอง และปรุงแต่งให้จิตและเจตสิกที่เกิดร่วมกันในขณะนั้น ให้เศร้าหมองเป็นอกุศล

* ความยึดถือว่าเป็นตัวตน มี 3 อย่างคือ

- ยึดถือว่าเป็นตัวตนด้วยความติดข้องพอใจว่าเป็นของเรา คือ ยินดีพอใจในสิ่งต่างๆ ว่าเป็นของเรา

- ยึดถือว่าเป็นตัวตนด้วยความสำคัญตน คือเราเป็นโน่นเป็นนี่ เช่น เราเป็นคนเก่งกว่าคนอื่น

- ยึดถือว่าเป็นตัวตนด้วยความเห็นผิด คือเห็นผิดว่ามีสัตว์บุคคล ตัวตน จริงๆ ปฏิเสธในความเป็นธรรมที่ไม่ใช่เรา

* ตราบใดที่ยังมีความยึดถือว่าเป็นตัวตน คือมีเรา ของเรา ก็จะทำให้มีกิเลสต่างๆ เช่น

- เมื่อพลัดพรากจากสิ่งที่ยึดถือว่าเป็นเรา ของเรา ก็ย่อมเกิดความทุกข์ ความเดือดร้อน เศร้าโศก เสียใจ

- เมื่อมีความยึดถือว่าเป็นเรา ของเรา อย่างมาก ก็ทำให้เกิดความตระหนี่หวงแหนในสิ่งต่างๆ ที่ยึดว่าเป็นของตน ไม่อยากให้คนอื่นมาเกี่ยวข้องเลย
หรือเกิดความริษยา ทนไม่ได้ เมื่อเห็นผู้อื่นได้ดีมีสุข

- เมื่อมีความยึดถือว่ามีเรา เป็นเรา ด้วยความเห็นผิด ก็ขัดแย้งกับคำสอนพระสัมมาสัมพุทธเจ้า และนำมาซึ่งกิเลสอกุศลที่เป็นโทษภัยอย่างยิ่ง

* ที่มีความยึดถือว่าเป็นตัวตน ก็เพราะมีความไม่รู้ในสภาพธรรมตามความเป็นจริง

* ดังนั้น การที่จะพ้นจากกิเลสทั้งหลายได้ ก็ต้องด้วยการอบรมเจริญปัญญารู้สภาพธรรมตามความเป็นจริง จนสามารถดับความไม่รู้ และความยึดถือในสภาพธรรมว่าเป็นตัวตน จนหมดสิ้น

โดย อ.อรรณพ หอมจันทร์

อ่านหัวข้ออื่นๆ คลิกที่นี่ ... คติธรรม