อะไรจะเกิดก็ต้องเกิด มือที่มองไม่เห็น

อะไรจะเกิดก็ต้องเกิดตามเหตุตามปัจจัย เพราะฉะนั้นถ้าสะสมปัจจัย คือ ความดีและความเข้าใจธรรม ก็เป็นที่ปลอดภัยอย่างยิ่ง เพราะเหตุว่าที่พึ่งจริงๆ ก็คือความดี ทุกสิ่งทุกอย่างที่ดีที่ได้รับในชีวิต ต้องมาจากกุศล กุศลกรรมเป็นปัจจัยที่ดี ที่จะนำมาซึ่งสิ่งที่ปรากฏทางตา หู จมูก ลิ้น กาย ซึ่งไม่เดือดร้อน ไม่เป็นทุกข์ แต่ผลของอกุศลกรรมเลือกไม่ได้อีกว่า จะให้ผลชาติต่อไปหรือเปล่าที่จะทำให้เกิด

ที่ไม่ควรประมาทอย่างยิ่ง คือ ทำดี เป็นที่พึ่งอย่างเดียว พึ่งได้จริงๆ คือ พึ่งกุศล และศึกษาธรรมให้เข้าใจ

“เอาตัวรอด” พูดอย่างนี้นะคะ ถ้าชาวโลกก็บอกว่า “เห็นแก่ตัว” ใช่ไหมคะ เอาตัวรอด แต่หมายความว่า “เอาตัวรอดจากอกุศล” อย่าลืม อกุศลมากมายเหลือเกิน เอาตัวรอด ไม่ใช่ให้เห็นแก่ตัว หรืออย่างอื่น แต่เอาตัวรอดจากอกุศล เพราะทำดี