ปีเก่าปีใหม่ เตือนใจด้วยพระธรรม

หทเย นิเธตพฺพยุตฺตกํ
(ข้อความที่ควรเก็บไว้ในหทัย)
[๓๒๗]

ปีเก่าปีใหม่ เตือนใจด้วยพระธรรม

ถ้าจะพูดถึงปีเก่าและปีใหม่จริงๆ ก็คือว่า ตลอดปีที่ผ่านมาและก็ไม่ใช่แต่เฉพาะปีที่แล้ว ปีก่อนๆ นั้นด้วย ละอกุศลอะไรบ้างแล้ว หรือว่า ยังไม่ได้แม้เพียงคิดที่จะละ บางคนไม่คิดแม้แต่ละจะละอกุศล การผูกโกรธ การไม่อภัย ความติดข้องหรือการมองเห็นแต่ความไม่ดีของคนอื่น ขณะนั้นจิตอะไร เมตตาหรือว่าอกุศล? นี่ก็เป็นสิ่งซึ่งถ้าเราจะไตร่ตรองจากการที่ได้ฟังธรรมย้อนถอยไปจากขณะนี้ถึงขณะก่อนๆ จนกระทั่งถึงชาติก่อนๆ นานมาแล้วก็ได้ฟัง แล้วก็ได้แค่ไหนที่จะเป็นความเข้าใจที่ถูกต้อง ถ้าจะพูดถึงว่าสิ่งที่จะสะสมสืบต่อไปในจิตก็คือความเห็นถูกความเข้าใจถูกและคุณความดีด้วย อย่าเพียงแต่หวังว่าจะเข้าใจธรรม เพราะเหตุว่าถ้าเข้าใจธรรมจริงๆ ความดีทั้งหลายจะค่อยๆ ตามมา โดยการที่ว่าเราก็ไม่จำเป็นต้องมานั่งไตร่ตรอง เพราะเหตุว่า ตามพระไตรปิฎก ท่านให้คิดเป็นวันๆ ไม่ใช่คิดเป็นปีว่า วันนี้หรือเมื่อวานนี้ เช้านี้ กลางวันนี้ เย็นนี้ ก่อนนอน เป็นกุศลหรือเป็นอกุศล แค่ไหน เพราะฉะนั้น ก็เป็นสิ่งซึ่งจะเห็นประโยชน์ของการฟังธรรม เพราะเหตุว่า ความไม่ดีทั้งหลายที่สะสมอยู่ในจิตซึ่งคนอื่นไม่สามารถที่จะนำออกไปได้เลยทั้งสิ้นนอกจากปัญญาที่เกิดจากการฟังธรรมแล้วเข้าใจ

เพราะฉะนั้น ไม่ได้มุ่งหมายที่จะเป็นเราที่จะเข้าใจธรรม แต่รู้คุณค่าว่า สิ่งที่ไม่ดีทั้งหมด สามารถจะค่อยๆ จาง ค่อยๆ หายลดน้อยลงไปได้ ก็ด้วยความเข้าใจธรรมซึ่งขณะนี้กำลังปรากฏแล้วก็มีสิ่งที่ได้ยินได้ฟังบ่อยๆ แต่บ่อยก็ยังไม่พอ จนกว่าความคิดแม้ละอกุศลจะเกิดขึ้น ขณะนั้นก็เริ่มเห็นกำลังของกุศลที่เริ่มคิดที่จะละอกุศล แม้เพียงคิดแต่ก็นำไปสู่การที่จะค่อยๆ ละได้ทีละเล็กทีละน้อย และขณะที่ละอกุศล เป็นกุศลหรือเปล่า? ไม่ต้องไปทำอะไรที่มากมายเลย ก็ค่อยๆ สะสมไปทุกกุศลที่จะเป็นไปได้

กราบเท้าบูชาคุณ ท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ที่เคารพยิ่ง

อ่านหัวข้ออื่นๆ คลิกที่นี่ ... เก็บไว้ในหทัย