เดือดร้อนเพราะไม่มี หรือเดือดร้อนเพราะมี?
ความเข้าใจผม คนทั่วไปเดือดร้อนเพราะคิดว่าตนเองไม่มีอะไรตามที่ปรารถนา แต่พอมีสมบัติได้สิ่งนั้นมา ก็เดือดร้อนเพราะสิ่งนั้นแหละ
แต่ผมว่า ความลึกซึ้งต้องมีมากกว่านี้ ขอเรียนถามอาจารย์วิทยากร ช่วยสาธยายอรรถของวลีอันลึกซึ้งนี้ (ของท่านอาจารย์ให้ด้วยครับ)
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
พระธรรม ละเอียดลึกซึ้งอย่างยิ่ง อกุศลธรรม เกิดขึ้นทำกิจหน้าที่ ก็เดือดร้อนแล้วในขณะนั้น โดยไม่รู้ตัวเลย ไม่เป็นสุข อยู่ไม่ผาสุกเลย เพราะจิตเป็นอกุศล ประกอบด้วยสภาพธรรมฝ่ายไม่ดีประการต่างๆ และที่สำคัญ ก็เพราะไม่รู้ความจริง จึงหลงยึดถือในสภาพธรรมที่เพียงเกิดปรากฏแล้วก็หมดไป ว่า เป็นเรา หรือ ของของเรา เมื่อมีความยึดถืออย่างนี้ จึงทำทุกอย่างเพื่อเรา ความเดือดร้อนก็ตามมาอีกมากมาย ได้มาแล้ว ก็ติดข้องต่อไป หวงแหน รักษา ไม่สละไม่ปล่อย เมื่อพลัดพรากจากไป ก็เดือดร้อนด้วยเสียดาย ไม่เบาสบายเลยแม้แต่น้อย และ ยิ่งถ้าอกุศลมีกำลัง อยากได้ในสิ่งที่ตนเองต้องการ ก็สามารถทำอกุศลกรรมประการต่างๆ ได้ เป็นเหตุให้ได้รับผลที่ไม่ดีในภายหน้า ประสบกับความเดือดร้อนต่อไปอีก เช่น เกิดในอบายภูมิ เป็นต้นไป โดยไม่มีใครพาไปได้เลย นอกจากเหตุ คือ อกุศลกรรมที่ตนเองได้กระทำแล้ว เท่านั้น ครับ
ขอเชิญอ่านเพิ่มเติมได้ที่หัวข้อด้านล่างนี้ครับ
เดือดร้อนเพราะมีเรา [คติธรรม]
...ยินดีในความดีของทุกๆท่านครับ...