ธรรมที่เป็นพร

* พร คือสภาพธรรมที่ดีงาม ซึ่งไม่ใช่เรา เป็นสภาพที่เมื่อเกิดกับจิตขณะใด ก็ปรุงแต่งให้จิตขณะนั้น เป็นจิตที่ดีงาม เป็นกุศล (คือขจัดความไม่ดีของจิต) เป็นบุญ (คือชำระจิตจากอกุศล)

* พรที่ดีที่สุด ก็คือปัญญา (ความเข้าใจถูกต้องในธรรมตามความเป็นจริง) ซึ่งจะทำให้เกิดกุศล คุณความดี หรือพร ประการต่างๆ ที่จะนำมาซึ่งประโยชน์สุขต่างๆ ทั้งในขณะที่กุศลเกิด และยังสามารถให้ผลที่ดีต่อๆ ไป

* ดังนั้น จึงไม่ใช่ตัวเราที่อยากจะได้พรจากใคร และไม่ใช่ใครที่จะให้พรแก่ใครได้เลย แต่การที่กุศลมีโอกาสที่จะเจริญขึ้น เป็นพรที่แท้จริง โดยเฉพาะกุศลที่ประกอบด้วยปัญญาคือความเห็นที่ถูกต้องตามคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าว่า เป็นธรรม ที่ไม่ใช่เรา

โดย อ.อรรณพ หอมจันทร์

อ่านหัวข้ออื่นๆ คลิกที่นี่ ... คติธรรม