รู้ว่าไม่รู้จึงฟังพระธรรม

* โมหะ คือสภาพที่ไม่เข้าใจ ตามความเป็นจริง (อวิชชา) เมื่อเกิดกับจิตขณะใด ก็ปรุงแต่งให้จิตขณะนั้นเป็นอกุศล โมหะ จึงเป็นรากมูลของอกุศลธรรมทั้งหลาย

* สะสมโมหะ คือความไม่รู้ความจริงทางตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ มาแสนนานในทุกภพชาติ ดังนั้นจึงมากไปด้วยความไม่รู้ และอกุศลต่างๆ อย่างสุดประมาณ

* จะเริ่มรู้ว่ามีความไม่รู้มากมาย ก็ต่อเมื่อได้ฟังพระธรรม ที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงแสดงถึงโมหะ และอกุศลทุกอย่าง ตามความเป็นจริง โดยประการต่างๆ

* เมื่อเริ่มรู้ว่ามีความไม่รู้มากมาย จึงเห็นประโยชน์อย่างยิ่งที่จะฟังพระธรรม อบรมเจริญปัญญา ซึ่งเป็นความรู้ ความเข้าใจธรรม ตามความเป็นจริง (วิชชา) ซึ่งเป็นหนทางเดียวที่จะละคลายความไม่รู้

* ปัญญา ที่เกิดจากการฟังพระธรรม จะเป็นปัจจัยให้เกิดปัญญาที่เข้าใจสภาพธรรมตามความเป็นจริง ละเอียดขึ้นตามลำดับ และนำไปในการเจริญกุศลทั้งปวง ซึ่งเป็นบารมีประการต่างๆ ที่จะขจัดความไม่รู้และกิเลสทั้งปวงต่อไป

โดย อ.อรรณพ หอมจันทร์

อ่านหัวข้ออื่นๆ คลิกที่นี่ ... คติธรรม