อยากสอบถามเกี่ยวกับการถืออาชีวัฏฐมกศีลครับ

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

อาชีวัฏฐมกศีล หมายถึงศีลมีอาชีวะเป็นที่ แปด คือ ประกอบด้วย กายสุจริต 3 (งดเว้นฆ่าสัตว์สัตว์ ลักทรัพย์ ประพฤติผิดในกาม) วจีสุจริต 4 (งดเว้นจากการพูดเท็จ พูดหยาบ พูดส่อเสียด พูดเพ้อเจ้อ) และอาชีวะเป็นที่ 8 คือ งดเว้นจากอาชีพที่ไม่ดี เรื่องแตกต่างในการขัดเกลากิเลสในแต่ละอย่าง และองค์ของศีล และเวลาซึ่งตามปกติมักนิยมถือศีลอุโบสถในวันพระหรือก่อนหรือหลังวันพระหนึ่งวัน แต่ อาชีวมิฏฐกศีล สามารถรักษาเมื่อเห็นประโยชน์ในวันไหนก็ได้ครับ แต่ที่สำคัญการรักษาศีลนั้นจะต้องมีความเข้าใจถูกต้องจึงจะรักษาได้ถูกต้อง ไม่ใช่เรื่องง่ายครับ หากมีความเห็นผิด เข้าใจธรรมผิดก็ย่อมรักษาได้ไม่ถูกต้อง เช่น อาชีวัฏฐมกศีล ต้องเป็นผู้ที่เข้าใจธรรมและประพฤติบริสุทธิ์ ในการงดเว้นจากทางกายและวาจาที่ทุจริต เป็นผู้มีกายสุจริต 3 วจีสุจริต 4 จึงจะเป็นรักษาอาชีวมิฏฐกศีลได้ถูกต้อง อันมีการงดเว้นอาชีพที่ผิดเป็นที่แปด และการจะรู้ว่าใครเป็นผู้มีศีลนั้น บุคคลนั้นต้องมีปัญญาไม่ใช่เพียงเวลาเล็กน้อย เป็นต้น

ดังนั้น การถือศึล ไม่ใช่จะเลือกถือบางข้อ บางข้อได้ บางข้อไม่ได้ เพราะ การรักษาศีลประโยชย์คือการขัดเกลากิเลส ไม่ใช่ต้องการอยากไดผลของบุญ นั่นไม่ใช่การขัดเกลากิเลส และ ถ้าไม่มีการฟังธรรมที่ถูกต้องแล้ว ศีลนั้นก็ไม่ประเสริฐ เพราะไม่พ้นจากความเป็นเรา ครับ

ขออนุโมทนา

ขออนุโมทนาครับ 

ขออนุโมทนาครับ 

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

พระธรรมที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงแสดง เพื่อความเข้าใจถูกเห็นถูกตรงตามความเป็นจริง เพื่อความเจริญขึ้นของกุศลธรรม เพื่อขัดเกลาละคลายอกุศลธรรม สำหรับ สิ่งที่ควรเว้น นั้น ไม่ได้มีเพียงแค่เว้นจากการฆ่าสัตว์ เว้นจากการถือเอาสิ่งของที่เจ้าของเขาไม่ได้ให้ เว้นจากการประพฤติผิดในกาม เว้นจากการพูดเท็จ เว้นจากการดื่มสุราเมรัยอันเป็นที่ตั้งแห่งความประมาท เท่านั้น แต่ ความไม่ดีทั้งหมด เป็นสิ่งที่ควรเว้นโดยตลอด แม้แต่คำพูดเพ้อเจ้อ ซึ่งเป็นคำไร้สาระ เป็นคำไม่มีประโยชน์ ก็ควรเว้นด้วย จะเว้นได้ ก็เมื่อมีความเข้าใจและเห็นโทษของอกุศล ซึ่งจะเห็นได้เลยว่า อกุศล แม้จะเล็กน้อยเพียงใด ก็เป็นโทษ ไม่สามารถทำให้เข้าใจความจริงได้เลยและไม่ทำให้ออกจากสารวัฏฏ์ได้เลย ครับ

...ยินดีในความดีของทุกๆ ท่านครับ...

ขออนุโมทนาครับ