ผิดแล้วต้องแก้ไข

หทเย นิเธตพฺพยุตฺตกํ
(ข้อความที่ควรเก็บไว้ในหทัย)
[๓๙๒]

ผิดแล้วต้องแก้ไข

ก็เป็นเรื่องของทุกคนที่รู้คุณค่าของพระพุทธศาสนาที่ไม่ละเลยที่จะศึกษาให้เข้าใจให้ถูกต้อง มิฉะนั้นแล้วจะไปบอกว่าให้คนนั้นเรียนคนนี้เรียน แต่ตัวเองไม่เรียน อย่างผู้ใหญ่มักจะพูดว่าให้เด็กดี ให้เด็กทำอะไรแล้วตัวผู้ใหญ่เองเป็นอย่างไรและผู้ใหญ่กับเด็กใครมีมากกว่ากัน และเด็กจะเอาความรู้มาจากไหนถ้าผู้ใหญ่ไม่ให้ความรู้เด็ก จะให้เด็กสอนผู้ใหญ่หรืออย่างไร ถ้าเด็กรู้เพราะว่าให้เด็กเรียน ใช่ไหม? แต่ผู้ใหญ่ไม่รู้ เพราะฉะนั้นก็เป็นเรื่องของทุกคน ไม่มีการเกี่ยงเลยว่าให้คนนั้นทำให้คนนี้ทำ แต่ใครก็ตามที่มีการรู้คุณของพระรัตนตรัยแล้วก็รู้ด้วยว่าการที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงบำเพ็ญพระบารมีเพื่อที่จะให้คนอื่นนอกจากพระองค์ได้รู้แล้วก็สามารถที่จะอบรมเจริญปัญญาสืบทอดให้คนอื่นได้รู้ด้วยเป็นการดำรงพระศาสนาที่พระองค์ได้ทรงบำเพ็ญพระบารมีมาแล้วได้ตรัสรู้แล้ว

เพราะฉะนั้นทุกคนมีหน้าที่ที่จะทำ อย่างบุตรก็มีหน้าที่ต่อมารดาบิดา ปรนนิบัติท่านทุกประการ และพระศาสนามีพระธรรมเป็นพระสรีระของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า เพราะฉะนั้นต้องดูแลอย่างดีไหม ต้องศึกษาด้วยความเคารพอย่างยิ่งไหม? ต้องช่วยกันทะนุบำรุงและให้คนอื่นได้มีโอกาสได้ยินได้ฟังคำที่พระองค์ได้ทรงพระมหากรุณาบำเพ็ญพระบารมีเพื่อแต่ละคนที่สะสมมาที่เห็นประโยชน์ ใครไม่ทำเราก็ทำ ถ้าทุกคนเห็นอย่างนี้ ประพฤติอย่างนี้ พระศาสนาก็จะดำรงอยู่ต่อไปได้

เมื่อผิดต้องแก้ ถ้าปล่อยไปก็ไม่มีวันที่จะถูกได้ และอีกประการหนึ่ง ก็คือว่าสายเกินไป หมายความว่าเดี๋ยวนี้ไม่ทำ เพราะฉะนั้นถ้าเริ่มทำเดี๋ยวนี้ ก็จะไม่สายเกินไป ถ้าทุกคนเห็นประโยชน์จริงๆ และร่วมแรงร่วมใจ ด้วยความเคารพอย่างยิ่ง ในการที่เราบอกว่าเราเป็นชาวพุทธ หมายความว่า ต้องศึกษาให้เข้าใจคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ไม่ใช่คิดเองแล้วก็ทำลายคำสอนของพระองค์ เพราะฉะนั้นขึ้นอยู่กับปัญญา ใครเริ่มเดี๋ยวนี้ คือผู้ที่มีปัญญา ที่รู้ว่าทุกสิ่งทุกอย่างที่ผิดแก้ได้เมื่อแก้เดี๋ยวนี้ เริ่มเลย

กราบเท้าบูชาคุณ ท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ที่เคารพยิ่ง

อ่านหัวข้ออื่นๆ คลิกที่นี่ ... เก็บไว้ในหทัย