ทำความดีจำเป็นต้องนำเสนอให้คนอื่นรู้หรือไม่

ผมมีเรื่องหนึ่งอยากให้ท่านอาจารย์ช่วยชี้แนะ เกี่ยวกับการทำบุญนั้น ผมเคยได้ยินพระท่านเทศน์เกี่ยวกับการทำบุญว่า คนที่ทำบุญแล้วเก็บไว้คนเดียวไม่ยอมบอกใครเพราะกลัวบุญหมดอันนี้เป็นความเข้าใจผิด เวลาทำบุญแล้วถ้าเราสามารถบอกคนที่เราคิดว่าเขาจะอนุโมทนาในความดีของเราให้ได้รับรู้ นอกจากเราผู้บอกจะได้บุญแล้ว แม้ผู้ที่อนุโมทนาในบุญของเรานั้นเขาก็ได้บุญไปด้วย แล้วท่านก็เปรียบเทียบให้ฟังว่าการที่เราทำบุญนั้นเหมือนกับเราจุดเทียนขึ้นมาเล่มเดียว ความสว่างมันก็ยังน้อย แต่ถ้าเราจุดเทียนขึ้นมาเล่มนึงแล้วก็เอาเทียนเล่มนั้นไปต่อเทียนเล่มอื่นๆให้สว่างไปด้วยกัน ยิ่งจำนวนมากเท่าไหร่พลังของความสว่างมันก็ยิ่งมาก แสดงว่า การทำบุญแล้วให้คนอื่นมาร่วมอนุโมทนาด้วยก็น่าจะเป็นสิ่งที่ถูกต้อง ทำให้มีบุญมากขึ้น ผมก็เลยมีความเข้าใจในลักษณะอย่างนี้ ยิ่งคนรู้เยอะเท่าไหร่ยิ่งดีเพราะว่าเหมือนมีเทียนหลายเล่ม ดังนั้น เวลาผมทำบุญผมจึงมักใช้วิธีถ่ายรูปเก็บไว้ หรือให้คนอื่นถ่ายเป็นคลิปวิดีโอให้เพื่อที่จะได้นำไป post ลงใน line ให้ผู้คนมาร่วมอนุโมทนาสาธุ ก็คิดว่ายิ่งมีคนมาสาธุเยอะเท่าไหร่ก็เท่ากับว่าเรายิ่งได้บุญเยอะ ได้ทั้งคนบอกและคนที่อนุโมทนา อย่างล่าสุดเดี๋ยววันที่ 4 เมษาที่จะถึงนี้ หมู่บ้านผมก็จะมีทำบุญใส่บาตร คือ ในหมู่บ้านผมจะมีปีละครั้ง ก็ตั้งท่าว่าจะเตรียมกล้องไปถ่ายรูปเอาไว้ post ให้คนมาอนุโมทนา แต่ว่าพอทำไปทำมา คิดไปคิดมามันก็รู้สึกแปลก ๆ รู้สึกละอายใจ รู้สึกตลกตัวเองที่มาทำอะไรแบบนี้ แล้วก็รู้สึกสงสัยว่าเอ๊ะนี่หรือการทำบุญในพระพุทธศาสนาเป็นแบบนี้หรือ พระพุทธเจ้าสอนให้ทำดีแล้ว present ตัวเองให้คนอื่นรู้ด้วยหรือ แบบนี้มันใช่แน่หรือ คือ ผมก็ไม่ได้มีเจตนาปรามาสว่าพระท่านสอนผิดนะครับ บางทีผมอาจจะตีความแล้วเข้าใจผิดไปเองก็ได้ ก็เลยลังเลสงสัยว่าเวลาทำบุญเราควรบอกหรือไม่ควรบอกให้คนอื่นรู้ดี เราควรนำเสนอให้คนอื่นมาอนุโมทนาในความดีของเราไหม พระพุทธองค์เคยสอนให้คนทำดีแล้วบอกให้ผู้อื่นมาอนุโมทนาในความดีของตนหรือไม่ หรือว่าเป็นความเข้าใจผิดมาตลอด แล้วคนเราจะปิดทองหลังพระไปทำไม ขอท่านอาจารย์โปรดชี้แนะความเข้าใจที่ถูกต้องในประเด็นนี้ด้วยครับ