บอกว่าตนเห็นผี เห็นสวรรค์ ฯ เป็นการอวดตัวหรือไม่
มีพระบางรูป หรือผู้บรรยายธรรมบางท่านบอกว่าตนเคยเห็นผี เห็นสวรรค์ ผมมีความรู้สึกว่าเป็นการอวดตนครับ หากว่าพูดบ่อยๆ นะครับ ไม่ทราบว่าอาจารย์ สุจินต์ มีความเห็นว่าอย่างไรครับ
การที่มีบุคคลพูดถึงการเห็นบางสิ่งบางอย่างที่เกินวิสัยสายตาของมนุษย์ เท่ากับว่าพูดถึงคุณวิเศษของตน ที่คนอื่นปกติทั่วไปไม่สามารถเห็นได้ เหมือนกับการบอกว่าตนเองมีตาทิพย์ มีหูทิพย์ การบอกคุณวิเศษของตนแก่ผู้อื่นชื่อว่า อวด
นอกจากจะยึดถือสิ่งที่ปรากฎทางตาว่าเป็นสิ่งหนึ่งสิ่งใดแล้ว ยังยึดถือว่าเป็นเราเห็น ด้วยมานะและทิฏฐิ อวดอ้างว่าเห็นผี เห็นสวรรค์ แต่กิเลสในขณะนั้นกลับไม่เห็น นี่หรือคะที่เรียกว่าคุณวิเศษ ผู้ที่มีคุณวิเศษจริงๆ จะไม่อวดอ้างตนเองเลย
ผู้ที่มีคุณธรรมจริงๆ เขาจะไม่อวด กลับจะมักน้อย ไม่ปรารถนาให้คนอื่นรู้ว่าตนเองมีคุณธรรมอะไร ถ้าเป็นพระอวดอ้างว่าตนเองมีดวงตาเห็นธรรม ทั้งๆ ที่ไม่มีก็อาบัติปาราชิกแล้ว คือ ขาดจากความเป็นพระภิกษุ
มีพระบางรูป หรือผู้บรรยายธรรมบางท่าน บอกว่าตนเคยเห็นผี เห็นสวรรค์ ผมมีความรู้สึกว่าเป็นการอวดตนครับ หากว่าพูดบ่อยๆ นะครับ ไม่ทราบมีความเห็นว่าอย่างไรครับเจตนาเพื่ออะไรที่กล่าวครับ พระพุทธเจ้าก็ทรงเห็น และทรงกล่าวก็เพื่อประโยชน์กับสัตว์โลกให้เกิดความเลื่อมใส และบรรลุมรรคผล จึงทรงตรัส และที่สำคัญที่สุดพระพุทธองค์ทรงถึงพร้อมด้วยเหตุที่จะเห็นสวรรค์อะไรต่างๆ คือ ทิพจักขุ แต่การจะได้ทิพจักขุก็ต้องมีเหตุ นั่นคือ เจริญสมถภาวนาจนถึงขั้นสูงสุด จนคล่องแคล่ว ดังนั้นทุกคนก็บอกผลได้ว่า ตัวเองบรรลุแล้ว หรือเห็นสวรรค์ แต่เหตุคืออะไร อบรมอย่างไรตรงนี้สำคัญ จึงควรแสดงเหตุที่จะอบรมถึง ตรงนี้แหละจะเป็นข้อพิสูจน์ได้ว่า ที่กล่าวมาถูกต้องไหม ลองถามเหตุที่จะให้ถึงดูครับ ว่าอบรมอย่างไร มิใช่กล่าวถึงผลครับเรื่องเหตุผลในการประกาศคุณของตนที่มี เพราะอะไร
เรื่อง เหตุผลในการประกาศคุณ
พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย เถรคาถา เล่ม ๒ ภาค ๓ ตอน ๑ - หน้าที่ 53
ข้อความบางตอนจาก สุภูติเถรคาถา
ถามว่าก็เพราะเหตุไร พระมหาเถระเหล่านี้ จึงประกาศคุณทั้งหลายของตน? ตอบว่า พระอริยเจ้าทั้งหลายผู้มีความมักน้อยอย่างยิ่ง ประกาศคุณของตน ด้วย สามารถแห่งการพิจารณาถึงโลกุตรธรรม อันตนไม่เคยได้บรรลุ โดยกาล ยาวนานนี้ ล้ำลึกอย่างยิ่ง สงบ ประณีต เหลือประมาณ อันตนได้บรรลุแล้ว เปล่งอุทาน โดยที่กำลังปีติ กระตุ้นเตือนแล้ว และด้วยสามารถแห่งการยกย่อง คำสอนว่าเป็นนิยยานิกธรรม (นำสัตว์ออกจากภพ) . พระโลกนาถ ประกาศ คุณของพระองค์ ด้วยคำมีอาทิว่า ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ตถาคต ผู้ประกอบ ด้วยพลญาณ ๑๐ เป็นผู้แกล้วกล้า เพราะเวสารัชชธรรม ๔ ดังนี้ ด้วย สามารถแห่งพระอัธยาศัยที่เป็นไปเพื่อให้สัตว์ได้บรรลุ (มรรคผล) ฉันใด คาถา พยากรณ์อรหัตตผลของพระเถระนี้ ก็เป็นฉันนั้นเหมือนกัน ฉะนี้แล.
ขอนอบน้อมแด่พระรัตนตรัย
ผู้ที่อวดไม่เห็น ผู้ไม่เห็นไม่อวด
คนที่เห็นนรก สวรรค์ ต้องได้อภิญญา
อภิญญาได้จากการทำฌาน ผู้ทำฌานได้ต้องมีราคะ โทสะ โมหะ เบาบาง
ผู้มีกิเลสแรงกล้า ถึงกับโอ้อวดตน ไม่น่าจะได้ฌานและอภิญญาจริงค่ะ
