กรวดน้ำที่คนไทยทำกันคืออะไร
การกรวดน้ำที่คนไทยทำกัน โดยการท่องบาลีแล้วค่อยๆเทน้ำนั้นเป็นการกระทำนอกคำสอนใช่หรือไม่ครับ และการกรวดน้ำมีในพระไตรปิฎกหรือไม่ครับ
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
ซึ่งในความเป็นจริง พระไตรปิฎกไม่ได้แสดงในเรื่องของการใช้น้ำ เทน้ำอันเป็นการแสดงถึงการอุทิศส่วนกุศลครับ ไม่มีในพระไตรปิฎก แต่มีเพียงการเทน้ำ หลั่งน้ำ แสดงถึงการสละ บริจาคให้ มีพระเจ้าพิมพิสารถวายวัดเวฬุวันโดการหลั่งน้ำ แต่เมื่อพระเจ้าพิมพิสาร อุทิศส่วนบุญที่ท่านทำ ท่านก็ไม่ได้ใช้น้ำ ท่านก็เปล่งวาจากล่าวอุทิศส่วนกุศลให้ญาติครับ
ในความเป็นจริงแล้ว การอุทิศส่วนบุญให้ สำคัญที่เจตนาของผู้ที่อุทิศ ไม่ได้อยู่ที่การเทน้ำ หากไม่มีเจตนา ตั้งใจจะอุทิศให้ญาติเลย แต่ก็มีการเทน้ำ บุญก็ไม่เกิดขึ้น ที่เป็นการอุทิศส่วนกุศล เพราะการอุทิศส่วนกุศลอยู่ที่ใจ ไม่ใช่อยู่ที่อาการเทน้ำ บุญจึงอยู่ที่ใจเป็นสำคัญครับ และก็ไม่จำเป็นจะต้องกล่าวคำบาลีต่างๆ ที่ว่า ยถา วาริวหา ปูราปริ ปูเรนฺติ ... เพราะการอุทิศส่วนกุศลสำคัญที่เจตนา หากมีเจตนาอุทิศให้ กล่าวภาษาอะไร แต่มีเจตนาอุทิศแล้ว บุญเกิดขึ้น คือ การอุทิศส่วนกุศล เมื่อผู้เป็นญาติล่วงรู้และอนุโมทนา ญาติก็ได้รับบุญคือ บุญเกิดกับญาติเองที่เกิดกุศลจิตที่อนุโมทนาครับ และก็ไม่จำเป็นต้องเอาน้ำไปเทที่ต้นไม้ด้วยความไม่รู้
ขออนุโมทนา
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
การเจริญกุศลประการต่างๆ ในชีวิตประจำวัน ทั้งในเรื่องการให้ทาน รักษาศีล และการอบรมเจริญปัญญา เป็นความดีที่เกิดขึ้นในชีวิตประจำวัน เมื่อได้เจริญกุศลแล้ว ยังสามารถเจริญกุศลต่อได้อีกด้วยการอุทิศส่วนกุศล ให้ผู้อื่นได้เกิดกุศลจิตอนุโมทนา (พลอยชื่นชมยินดีด้วย) ซึ่งเป็นกุศลเจตนาที่มุ่งจะให้ผู้ได้อนุโมทนา อย่างแท้จริง โดยไม่ต้องใช้วัตถุสิ่งของอะไรเลย นอกจากสภาพจิตที่ดีงามเท่านั้น สำหรับขณะที่อนุโมทนา ก็เป็นกุศลจิตของผู้ที่อนุโมทนาเอง เป็นไปตามการสะสมของแต่ละบุคคล เพราะบางคนก็ไม่อนุโมทนา ขณะที่ไม่อนุโมทนา ไม่ใช่กุศลเลย ครับ
...ยินดีในความดีของทุกๆ ท่านครับ...
