โกรธ เกลียด ทำร้าย ไม่ใช่สิ่งที่ถูกต้อง

หทเย นิเธตพฺพยุตฺตกํ
(ข้อความที่ควรเก็บไว้ในหทัย)
[๔๒๕]

โกรธ เกลียด ทำร้าย ไม่ใช่สิ่งที่ถูกต้อง

ที่สำคัญที่สุดก็คือจิตของแต่ละคนของตัวเองที่สำคัญมาก ศึกษาพระธรรมทั้งหมดก็คือให้รู้ตามความเป็นจริงว่าไม่มีเรา แต่มีธรรมซึ่งเป็นสิ่งซึ่งใครจะยับยั้งไม่ให้เกิดก็ไม่ได้ เมื่อมีเหตุปัจจัยก็เกิดแล้วก็สะสมมาแต่ละหนึ่ง ก็ควรที่จะได้ฟังธรรมเข้าใจขึ้นเพื่อที่จะได้สะสมธรรมที่เป็นประโยชน์จริงๆ คือเป็นฝ่ายกุศลทั้งนั้น

ไม่ควรคบ (คนไม่ดี) คือไม่ต้องไปตามหรือไม่ต้องไปทำอย่างคนที่เรารู้จักที่ไม่ดี เขาไม่ดีเรื่องของเขา แต่ไม่ใช่สิ่งที่ว่าเราจะต้องไม่ดีตามไปด้วย แต่ว่าในขณะเดียวกันพระธรรมที่ทรงแสดงก็เกื้อกูลแล้วก็สอดคล้องกันคือไม่คบ แต่ว่าเมตตาได้ดีกว่า มีไหมที่บอกว่าไม่ให้เมตตา? ไม่มี เพราะฉะนั้นพระสูตรก็ต้องสอดคล้องกันด้วย ข้อสำคัญที่สุดก็คือว่าไม่ใช่เพียงอยู่ในหนังสือ ประโยชน์จริงๆ คือสามารถฟังแล้วเห็นประโยชน์ไตร่ตรอง จะคัดค้านหรือจะคิดอย่างไรก็แล้วแต่ แต่ก็ต้องไตร่ตรองจนกระทั่งวาจานั้นเป็นคำจริงหรือเปล่า แล้วก็มีประโยชน์หรือเปล่า ถ้าบอกให้โกรธให้เกลียดให้ทำร้าย ถูกต้องหรือเปล่า? แต่ว่าให้เห็นใจให้เข้าใจ ให้เป็นประโยชน์เกื้อกูลในทางที่เป็นกุศล ประโยชน์เกื้อกูลทั้งหมดต้องหมายความถึงทางฝ่ายกุศลธรรม

กราบเท้าบูชาคุณ ท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ที่เคารพยิ่ง

อ่านหัวข้ออื่นๆ คลิกที่นี่ ... เก็บไว้ในหทัย