ศึกษาและเผยแพร่พระพุทธศาสนา เพื่อประโยชน์ ด้วยความหวังดี

หทเย นิเธตพฺพยุตฺตกํ
(ข้อความที่ควรเก็บไว้ในหทัย)
[๔๒๘]

ศึกษาและเผยแพร่พระพุทธศาสนา เพื่อประโยชน์ ด้วยความหวังดี

คฤหัสถ์ทั้งหลายควรพิจารณาไตร่ตรอง เพื่อประโยชน์ของพระธรรมวินัยพระพุทธศาสนา ว่าใครก็ตามที่ไม่ได้เข้าใจธรรมแล้วก็บวช แล้วก็ไม่ได้ประพฤติปฏิบัติตามพระธรรมวินัย ก็เหมือนโจรที่อาศัยการบวชเป็นที่กำบังกระทำทุจริต แม้เพียงการรับอาหารบิณฑบาต ก็ไม่ใช่สำหรับคนที่ไม่ได้เข้าใจในพระธรรมวินัยและไม่ได้ประพฤติตามพระธรรมวินัยด้วย ด้วยเหตุนี้ใครก็ตามที่ไม่เข้าใจธรรม ไม่ได้ศึกษาธรรม ไม่ได้อบรมเจริญปัญญา ไม่ได้ประพฤติตามพระวินัย รับบาตรเหมือนโจรไหม เพราะ (บุคคลผู้ให้) เขาไม่ได้ให้แก่ผู้นี้ แต่เขาให้คนที่เข้าใจธรรมแล้ว รู้อัธยาศัยของตนเองที่สามารถจะขัดเกลากิเลสในเพศบรรพชิตด้วยความเคารพอย่างยิ่ง เพราะฉะนั้นเป็นโจรทั้งหมด ถ้า (ภิกษุ) ไม่มีการเข้าใจธรรมแล้ว ไม่ได้อบรมขัดเกลากิเลสตามพระธรรมวินัย

แล้วเราล่ะ คฤหัสถ์ไม่เข้าใจ ไม่ว่ากระไร หรือว่าเห็นว่าสมควรอย่างยิ่งที่จะรู้ว่าใครเป็นภิกษุในธรรมวินัยและใครไม่ใช่ภิกษุในธรรมวินัย? เพื่อที่จะได้ไม่สนับสนุนไม่ส่งเสริมโจรซึ่งอาศัยผ้าเหลืองเป็นที่กำบังกระทำทุจริต

ไม่ว่าจะเป็นพระธรรม หรือพระวินัย ก็จะต้องกล่าวตามที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสไว้ดีแล้วทั้งหมด เพราะฉะนั้นหน้าที่ของมูลนิธิศึกษาและเผยแพร่พระพุทธศาสนา ก็คือศึกษาและเผยแพร่พระพุทธศาสนา เพื่อประโยชน์ ด้วยความหวังดีต่อคนที่เขาเข้าใจว่าเขามีพระสัมมาสัมพุทธเจ้า พระธรรม และพระสงฆ์เป็นที่พึ่ง ให้เข้าใจได้ถูกต้อง ถ้าไม่ศึกษาไม่ฟังเลย ไม่ได้ยินได้ฟังเลย เขาก็คิดไม่ออกว่าพระธรรมวินัยคืออย่างนี้ เพราะฉะนั้นเราก็กล่าวตามพระธรรมวินัย

กราบเท้าบูชาคุณ ท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ที่เคารพยิ่ง

อ่านหัวข้ออื่นๆ คลิกที่นี่ ... เก็บไว้ในหทัย