แม้คฤหัสถ์ก็ควรเข้าใจพระวินัยด้วย

หทเย นิเธตพฺพยุตฺตกํ
(ข้อความที่ควรเก็บไว้ในหทัย)
[๔๓๖]

แม้คฤหัสถ์ก็ควรเข้าใจพระวินัยด้วย

ถ้าเป็นคฤหัสถ์แล้วไม่ได้เข้าใจเรื่องพระวินัยเลย ก็อาจจะทำสิ่งซึ่งขัดต่อพระวินัย บางท่านไม่ใส่บาตร ท่านบอกว่าลำบากใส่เงินดีกว่า สะดวกมากสำหรับพระ เป็นปัจจัยที่ท่านจะใช้สอยได้ทุกอย่าง นี่คือผู้ที่ไม่เข้าใจเรื่องของพระวินัย เพราะฉะนั้นก็จะทำให้ไม่เข้าใจจุดประสงค์จริงๆ ของพระธรรมว่าเพื่อการขัดเกลากิเลส ผู้ที่จะบวชเป็นพระภิกษุ ก็ต้องเป็นผู้ที่รู้จักตัวเองว่า เป็นผู้ที่มีกิเลสมาก ซึ่งทุกคนไม่ว่าจะเป็นบรรพชิตหรือคฤหัสถ์ ถ้าเป็นผู้ที่เริ่มรู้จักตัวเองก็จะเห็นตัวเองว่าไม่ดี ซึ่งไม่ดีในที่นี้ หมายความว่าไม่ดีเพราะเต็มไปด้วยกิเลส ถ้าใครยังไม่ได้เห็นกิเลสของตัวเองเลย ผู้นั้นก็จะไม่ขัดเกลากิเลส จะไม่ต้องแม้แต่ฟังพระธรรม ไม่ว่าส่วนหนึ่งส่วนใดของพระไตรปิฎก แต่ผู้ที่ศึกษาไม่ว่าจะเป็นพระวินัยบ้าง พระสูตรบ้าง หรือพระอภิธรรมบ้าง ก็เพื่อที่จะให้เกิดปัญญารู้จักตนเองตามความเป็นจริง

เพราะฉะนั้นถ้าท่านผู้ใดรู้สึกตัวว่า กิเลสทำให้กายวาจาไม่ดี เป็นสิ่งที่ทำให้ผู้อื่นเดือดร้อนเป็นทุกข์ และตนเองก็เดือดร้อนด้วย การศึกษาพระวินัย จะเห็นได้จริงๆ ว่า ผู้ที่เห็นประโยชน์จะเห็นว่าถ้าได้ประพฤติปฏิบัติตามพระวินัยของพระภิกษุแล้ว แม้คฤหัสถ์ก็มีกายวาจาที่งามซึ่งสามารถจะกระทำได้จริงๆ โดยที่ไม่จำเป็นต้องเป็นเพศบรรพชิต ถ้ายังไม่ได้สะสมเหตุปัจจัยที่สามารถที่จะดำเนินชีวิตในเพศของบรรพชิต แม้คฤหัสถ์ที่ได้เห็นประโยชน์ของการประพฤติปฏิบัติตามพระวินัยก็ยังสามารถที่จะกระทำได้ และก็จะเห็นได้จริงๆ ว่า ขณะนั้นเป็นกุศลจิต จะเป็นผู้ที่ละเอียดขึ้นเป็นผู้ที่รอบคอบขึ้น เป็นผู้ที่เอื้อเฟื้อแม้ด้วยวาจากับบุคคลอื่น

กราบเท้าบูชาคุณ ท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ที่เคารพยิ่ง

อ่านหัวข้ออื่นๆ คลิกที่นี่ ... เก็บไว้ในหทัย