เดียรถีย์กับอลัชชี
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
บุคคลผู้มีความเห็นผิดคลาดเคลื่อนจากความเป็นจริง มีการประพฤติปฏิบัติผิด ล้วนแล้วแต่เป็นเดียรถีย์ ทั้งหมด เป็นผู้ที่มีความเห็นอื่น ซึ่งไม่ตรงตามความเป็นจริง เมื่อมีความเห็นผิดแล้ว ยังเผยแพร่ความเห็นผิดนั้นให้แก่ผู้อื่นอีกด้วย ตัวอย่างของเดียรถีย์ มีมากทีเดียว ในสมัยพุทธกาล เช่น ครูทั้ง ๖ เป็นต้น และถ้าเป็นในยุคนี้สมัยนี้ ก็มีมากทีเดียว เมื่อว่าโดยสภาพธรรมแล้ว ก็ไม่ใช่สัตว์ ไม่ใช่บุคคลไม่ใช่ตัวตน แต่เป็นธรรมฝ่ายที่เป็นอกุศลเกิดขึ้นทำกิจหน้าที่ เพราะฉะนั้น ก็เป็นเครื่องเตือนที่ดีให้เป็นผู้ไม่ประมาทในการศึกษาพระธรรม เพราะถ้าเห็นผิดคลาดเคลื่อนจากความเป็นจริงแล้ว ก็เป็นเดียรถีย์ ไม่ใช่ผู้มีพระรัตนตรัยเป็นที่พึ่ง ไม่ใช่ผู้นับถือในคำจริงที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงแสดง ไม่ใช่คนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า
ส่วน อลัชชี คือ บุคคลผู้ที่ไม่มีความละอาย ตัวอย่างที่ชัดเจนที่สุดก็คือภิกษุที่ล่วงละเมิดพระธรรมวินัย เช่นรับเงินรับทอง เป็นต้น ไม่เห็นโทษโดยความเป็นโทษ ปกปิดโทษของตนเอง เมื่อว่าโดยสภาพธรรมแล้วทั้งเดียรถีย์และอลัชชี ก็คือ อกุศลธรรม นั่นเอง ครับ
...ยินดีในความดีของทุกๆ ท่านครับ...
