ประวัติพระราหุลเถระ

[เล่มที่ 32] พระสุตตันตปิฎก อังคุตตรนิกาย เอกนิบาต เล่ม ๑ ภาค ๑ - หนาที่ 394

อรรถกถาสูตรที่ ๑

ประวัติพระราหุลเถระ

วรรคที่ ๓ สูตรที่ ๑ (เรื่องพระราหุล) พึงทราบวินิจฉัยดังตอไปนี้.

บทวา สิกฺขากามาน ความวา ผูใคร หมายความวา ผูรักศึกษา ซึ่งสิกขา ๓ พระศาสดาทรงแสดงพระราหุลผูเปนโอรสของพระองค วา "ราหุโล" ไดยินวา พระเถระลุกขึ้นแตเชาตรู ตั้งแตวันที่บวชแลว กอบทรายขึ้นเต็มมือปรารถนาวา อัศจรรยหนอ เราจะพึงไดโอวาท และพระอนุสาสนีมีประมาณเทานี้จากพระทศพล และพระอุปชฌายอาจารย ทั้งหลายในวันนี้ เพราะฉะนั้นทานจึงชื่อวาเปน ยอดของเหลา ภิกษุผูใครตอการศึกษา

จบ อรรถกถาสูตรที่ ๑

ขอเชิญอ่านเพิ่มเติม....

ราหุลเถรคาถา ว่าด้วยคาถาของพระราหุลเถระ