ทางเจริญและทางเสื่อม

* พระดำรัสนี้ พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสกับท่านพระโปฐิละ (แม้จะประทับอยู่ไกลถึง ๑๒๐ โยชน์)

* ท่านพระโปฐิละได้สะสมปัญญามามาก เป็นผู้มีปัญญากว้างขวางดุจแผ่นดิน เมื่อได้ละความสำคัญตนว่าเป็นอาจารย์ แล้วได้รับการแนะนำจากสามเณร ถึงระลึกรู้สภาพธรรมทางตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ และเมื่อท่านได้ฟังพระดำรัสนี้ จึงได้บรรลุเป็นพระอรหันต์

* ปัญญาเป็นความเข้าใจถูกในสภาพธรรม คือสิ่งที่มีจริงที่ปรากฏทางตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ เดี๋ยวนี้ตามความเป็นจริง

* การไม่ฟังพระธรรม การคิดธรรมเอง เป็นทางแห่งความเสื่อมของปัญญา เพราะไม่มีเหตุปัจจัยที่ปัญญาจะเจริญขึ้นได้เลย

* การฟังพระธรรมแต่ละคำด้วยความเคารพอย่างยิ่ง เพราะรู้ว่าเป็นคำจริงของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าที่ทรงแสดงเพื่อผู้ฟังที่ได้สะสมปัญญามาในอดีต ได้เข้าใจความจริงของสิ่งที่มีจริง ซึ่งเป็นเหตุปัจจัยที่ทำให้ปัญญาเจริญขึ้น นี่คือการตั้งตนไว้โดยวิถีทางที่ปัญญาจะเจริญ ไม่ใช่ให้ไปทำอะไรด้วยความไม่รู้

โดย อ.อรรณพ หอมจันทร์

อ่านหัวข้ออื่นๆ คลิกที่นี่ ... คติธรรม