บารมีกับชาติกำเนิด

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

ความหมาย ของ บารมี

1. บารมี หมายถึง คุณธรรมที่ทำให้ถึงฝั่ง คือ พระนิพพาน บารมีย่อมผูกย่อมประกอบสัตว์ทั้งหลายไว้ในพระนิพพานนั้น. หรือ บารมีย่อมไป ย่อมถึง ย่อมบรรลุถึงพระนิพพาน

2. คุณธรรม 10 ประการ ที่พระโพธิสัตว์บำเพ็ญ ชื่อว่า บารมี นั่นคือ ทาน ศีล เนกขัมมะปัญญา วิริยะ ขันติ สัจจะ อธิษฐาน เมตตา อุเบกขา 10 ประการนี้ ที่พระองค์ทรงกระทำ

ชื่อว่า บารมี

3. บารมี คือ ธรรมที่ขัดเกลาสัตว์อื่นให้หมดจดจากมลทินคือกิเลส

ดังนั้น การจะได้สิ่งที่ดี ตามที่กล่าวมา หมายถึง กุศลกรรมที่ได้ทำไว้ ไม่ใช่ความหมายของบารมี ครับ

การจะเป็นบารมีได้นั้น จะต้องเป็นเรื่องของปัญญาที่มีความเห็นถูก ที่เห็นโทษของกิเลส เห็นโทษของสังสารวัฏฏ์ จึงมีปัญญาความเห็นถูก ที่จะเจริญกุศลประการต่างๆ อันเป็นไปเพื่อละกิเลส และถึงการไม่เกิดอีก กุศลที่เจริญนั้น จึงจะเป็นบารมี ถ้าไม่มีปัญญาความเห็นถูก กุศลที่เจริญ จะเป็นบารมีไม่ได้เลย เพราะไม่เป็นไปเพื่อถึงฝั่งคือการดับกิเลสครับ ดังนั้น ปัญญา จึงเป็นสิ่งสำคัญ ที่แสดงถึงความเป็นบารมี ครับ

ดังนั้น กุศลใดที่มีความเห็นถูก มีปัญญาเป็นพื้นฐาน เช่น การให้ทาน ปกติก็มีการให้ทาน แต่กุศลขั้นทานนั้นเป็นบารมีก็ได้ ไม่เป็นบารมีก็ไ้ด้ครับ หากให้ทานเฉยๆ ไม่ได้เห็นโทษของกิเลสและไม่เป็นไปเืพื่อมุ่งดับกิเลสอันเกิดจากปัญญาก็เป็นกุศลขั้นทานแต่ไม่เป็นทานบารมี คือ กุศลขั้นทานอันเป็นไปเพื่อถึงฝั่งคือดับกิเลส ศาสนาอื่น คนทั่วไปที่ไม่ไ้ด้ศึกษาธรรม ก็มีการทำทาน ทำกุศลประการต่างๆ แต่กุศลนั้นไม่เป็นบารมีเพราะไม่ได้มีความเห็นถูก ไม่มีปัญญาเป็นพื้นฐานในการที่จะดับกิเลสครับ และไม่รู้จักหนทางดับกิเลส เมื่อเป็นเช่นนั้นกุศลที่ไม่มีปัญญารู้หนางดับกิเลสและเห็นโทษของกิเลส กุศลที่เจริญนั้นจึงไม่เป็นบารมีครับ เพราะไม่สามารถทำให้ถึงการดับกิเลสได้เลยเพราะขาดปัญญาความเข้าใจถูกในการดับกิเลสครับ ส่วนกุศลใดที่เจริญเพราะมีความเข้าใจหนทางในการดับกิเลส จึงเจริญกุศลประการต่างๆ มี ทาน ศีล เนกขัมมะ ปัญญา วิริยะ ขันติ สัจจะ อธิษฐาน เมตตา อุเบกขา กุศลที่มีความเข้าใจถูกเป็นพื้นฐานจึงเป็นบารมีทั้งหมดครับ

ดังนั้น กุศลใดจะเป็นบารมีหรือไม่ สำคัญที่มีความเข้าใจถูก หรือ มีปัญญาเข้าใจหนทางดับกิเลส และเห็นโทษของกิเลสหรือไม่ครับ บุญใดที่ประกอบด้วยปัญญา มีความเข้าใจถูกในหนทางดับกิเลส บุญนั้นจึงเป็นบารมี บุญใดที่ไม่ไ่ด้มีความเห็นถูก หรือไม่มีปัญญา ไม่รู้หนทางดับกิเลส กุศลหรือบุญที่เจริญนั้นไม่เป็นบารมี

ขออนุโมทนา

กราบเรียนอ.เผดิม

บุญใดที่ประกอบด้วยปัญญา มีความเข้าใจถูกในหนทางดับกิเลส บุญนั้นจึงเป็นบารมี บุญใดที่ไม่ไ่ด้มีความเห็นถูก หรือไม่มีปัญญา ไม่รู้หนทางดับกิเลส กุศลหรือบุญที่เจริญนั้นไม่เป็นบารมีจ

จากที่อาจารย์ได้กล่าวมา ปัญญาในขั้นทานที่จะเป็นปัจจัยให้ทานนั้นเป็นบารมี กล่าวคือปัญญานั้นต้องเข้าใจว่า ไม่มีสัตว์/บุคคล/ตัวตน ด้วยใช่ไหมครับ (หรือเป็นปัญญาขั้นเข้าใจในกรรมและผลของกรรม)

เรียนความเห็นที่ 2 ครับ

เป็นไปในความเข้าใจเรื่องกรรมและผลของกรรมก็ได้ แต่ทานมีบุญ เป็นต้น น้อม ทำไป ไม่ใช่เพื่อสวรรค์ เพื่อได้ เพื่อภพภูมิที่ดี แต่ทำไปเพื่อถึงการดับกิเลส ครับ

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาครับ

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

ทุกอย่างที่เกิดขึ้น ไม่ได้เกิดขึ้นเองลอยๆ โดยปราศจากเหตุปัจจัย แต่เกิดเพราะเหตุปัจจัย ทั้งสิ้น เมื่อเหตุดี ก็ย่อมนำมาซึ่งผลที่ดี ตามสมควรแก่เหตุ ในทางตรงกันข้าม ถ้าเป็นเหตุที่ไม่ดี ก็นำมาซึ่งผลที่ไม่ดี ซึ่งเป็นธรรมที่เกิดเพราะเหตุปัจจัยทั้งหมด

ที่ควรจะได้พิจารณาเป็นอย่างยิ่ง คือ การเจริญกุศล สะสมความดี เป็นสิ่งที่ควรสะสมควรอบรมเจริญในชีวิตประจำวัน ไม่ใช่เพื่อต้องการผลของความดีหรือติดข้องในผลของความดี นั้น แต่เพื่อขัดเกลาละคลายกิเลสอกุศลที่สะสมมาอย่างมากและยาวนานในสังสารวัฏฏ์

เมื่อได้เกิดมาแล้ว จะมีชีวิตความเป็นอยู่อย่างไร ไม่ได้เป็นอุปสรรคเครื่องกั้นในการสะสมความดีและอบรมเจริญปัญญาเลย ครับ

...ยินดีในความดีของทุกๆ ท่านครับ...