การปกป้องพระพุทธศาสนา ต้องเริ่มจากตัวเอง

น่าจะมีการรวมตัวกัน ประสานงานกันขององค์กรที่เกี่ยวข้องกับพระพุทธศาสนา เพื่อจัดทำโครงการเพื่อปลูกฝังพุทธศาสนาให้กับเด็กและเยาวชน ให้มีทัศนคติที่ถูกต้อง โดยเด็กๆ และเยาวชนไม่รู้สึกว่า ถูกบังคับ หรือยัดเยียดให้ต้องเชื่อตามบรรพบุรุษโดยไม่มีเหตุผล เพราะถ้าจะรอให้รัฐบาลสอดแทรกพระพุทธศาสนาในหลักสูตรการศึกษาคงไม่พอและไม่ทันเวลา ถ้าโชคร้าย รมต.กระทรวงศึกษาไม่ได้เป็นพุทธศาสนิก อาจโดนถอนพุทธศาสนา ออกไปจากระบบการศึกษา หรือ ลดความสำคัญลงให้เป็นเพียงวิชาเลือก หรือเปลี่ยนชื่อวิชาและเนื้อหา บางศาสนามีการปลูกฝังให้เด็กๆ ได้เรียนคำสอนของศาสนาตั้งแต่เด็ก โดยที่ไม่ต้องง้อ หรือ อาศัยระบบการศึกษาในโรงเรียน หรือหลักสูตรการศึกษาของรัฐ ทำให้ศาสนิกของเขามีความรู้ในคำสอนของศาสนาเป็นอย่างดี ซึ่งพุทธศาสนายังอ่อนแอเรื่องนี้ ทั้งในเรื่องของการประชาสัมพันธ์และการส่งเสริม เรามีโรงเรียนพุทธศาสนาวันอาทิตย์ แต่ผู้ที่ไปเรียนก็ยังน้อยเมื่อเทียบกับพุทธศาสนิกทั้งหมด ทำอย่างไรจึงจะสร้างแรงจูงใจให้ผู้ปกครองส่งบุตรหลานไปโรงเรียนพุทธศาสนาวันอาทิตย์ เราควรรณรงค์ในสิ่งเหล่านี้มากกว่าเพื่อสร้างพุทธศาสนิกรุ่นใหม่ให้มีความเข้าใจอย่างมีเหตุผล ในพระพุทธธรรมคำสอน เป็นการมอบมรดกที่มีคุณค่าทางจิตใจและสร้างภูมิคุ้มกันให้บุตรหลานได้มีหลักในการแก้ไขและเผชิญกับปัญหาชีวิตต่างๆ ได้ในอนาคต

ถ้าเราศึกษาพระสัทธรรมคำสอนของพระพุทธเจ้า และปฏิบัติธรรมสมควรแก่ธรรมก็ชื่อว่าดำรงไว้ซึ่งศาสนาแล้วค่ะ เห็นด้วยค่ะ เริ่มต้นที่ตัวเองก่อนค่ะ

สาธุ

ก่อนอื่นอยากให้ทุกคนลองยั้งคิดกับ ความเห็นที่ 1 ก่อนนะครับ ตรงที่ว่า เพื่อจัดทำโครงการปลูกฝังพุทธศาสนาให้กับเด็กและเยาวชน ให้มีทัศนคติที่ถูกต้อง โดยเด็กๆ และเยาวชนไม่รู้สึกว่า ถูกบังคับ หรือยัดเยียดให้ต้องเชื่อตามบรรพบุรุษ "โดยไม่มีเหตุผล" หรือต้นสาย-ปลายเหตุ เราต้องเริ่มจากตัวเราเอง และคนใกล้ชิดครับว่า ต้องเข้าใจธรรมถูกต้องและเผยแพร่ถูกต้อง อาศัยความเห็นถูกจากตัวเรา ก็ถือว่าได้ปกป้องพระพุทธศาสนา

ขอบคุณ คุณธรรมทัศนะมากนะครับ ที่ตั้งหัวข้อนี้ขึ้นมา เพราะคนไทยเราทุกวันนี้ มักเข้าใจศาสนาแบบผิดๆ (บางคนแยกไม่ออก ระหว่างศาสนากับประเพณี) นะครับ

ศาสนาเสื่อมเพราะอะไร ภิกษุทั้งหลาย! มูลเหตุ ๔ ประการเหล่านี้ทำให้พระสัทธรรมเลอะเลือนจนเสื่อมสูญไป ๔ อย่าง อะไรกันเล่า? ๔ อย่าง คือ

๑. พวกภิกษุเล่าเรียนสูตรอันถือกันมาผิดๆ ด้วยคำและสำเนียงก็ใช้กันผิดๆ เมื่อคำและสำเนียงที่ใช้กันผิดแล้ว ความหมายก็คลาดเคลื่อน และทำให้พระสัทธรรมเลอะเลือนจนเสื่อมสูญไป

๒. พวกภิกษุเป็นคนว่ายาก ประกอบด้วยเหตุที่ทำให้เป็นคนว่ายาก ไม่อดทน ไม่ยอมรับคำตักเตือนโดยความเคารพหนักแน่นนี้ทำให้พระสัทธรรมเลอะเลือนจน เสื่อมสูญไป

๓. พวกภิกษุเหล่าใดเป็นผู้เรียนมาก คล่องแคล่วในหลักพระพุทธพจน์ รู้ธรรม รู้วินัย รู้แม่บท ภิกษุเหล่านั้นไม่ได้เอาใจใส่ที่จะบอกสอนใจความแห่งสูตรทั้งหลายแก่คนอื่นๆ เมื่อท่านเหล่านั้นล่วงลับดับไป สูตรทั้งหลายก็เลยขาดอาจารย์ ไม่มีผู้สอนสืบไป ทำให้พระสัทธรรมเลอะเลือนจนเสื่อมสูญไป

๔. พระ ภิกษุชั้นเถระทำการสะสมเครื่องอุปโภคบริโภคประพฤติย่อหย่อนในไตรสิกขามีจิต ต่ำด้วยอำนาจแห่งนิวรณ์ ไม่สนใจในกิจแห่งวิเวกธรรม ไม่ริเริ่มทำควรเพียรเพื่อถึงสิ่งที่ยังไม่ถึง เพื่อบรรลุสิ่งที่ยังไม่บรรลุ เพื่อทำให้แจ้งในสิ่งที่ยังไม่ได้ทำให้แจ้ง ผู้บวชในภายหลังได้เห็นพวก เถระเหล่านั้นทำแบบแผนเช่นนั้นไว้ ต่างก็ถือเอาไปเป็นแบบอย่าง จึงทำให้เป็น ผู้ทำการสะสมเครื่องอุปโภคบริโภคบ้าง ประพฤติย่อหย่อนในไตรสิกขา มีจิตต่ำด้วยอำนาจแห่งนิวรณ์ ไม่สนใจในกิจแห่งวิเวกธรรม ไม่ริเริ่มทำความเพียรเพื่อถึงสิ่งที่ยังไม่ได้ทำให้แจ้งตามกันสืบไป นี้ทำให้พระสัทธรรมเลอะเลือนจนเสื่อมสูญไป

ภิกษุทั้งหลาย! มูลเหตุ ๔ ประการเหล่านี้แล ทำให้พระสัทธรรมเลอะเลือนจนเสื่อมสูญไป. (คัดจาก จตุกก. อง ๒๑/๑๙๗/๑๖๐)

ขออนุโมทนาค่ะ

ขออนุโมทนาครับ