ความไม่รู้ มากและลึกอย่างยิ่ง

* ความไม่รู้ หรืออวิชชา คือโมหะ เป็นสภาพที่ไม่รู้ความจริงของสิ่งที่ปรากฏในขณะนี้ และโมหะเป็นมูลรากสำคัญของอกุศลต่างๆ

* สะสมความไม่รู้ไว้ในจิตอย่างมากมายมาแสนนานในทุกภพชาติ จึงเป็นปัจจัยให้ความไม่รู้เกิดขึ้นเป็นปกติเสมอๆ ทางตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ

* ข้อความในพระไตรปิฎกและอรรถกถา ได้แสดงถึงความมากมาย และความลึกของความไม่รู้ ไว้อย่างเป็นประโยชน์ยิ่ง เช่น

"ถูกกองอวิชชาหุ้มห่อไว้"

แสดงถึงความมากมายของความไม่รู้ที่สะสมมา ทำให้ปิดบัง หุ้มห่อ ไม่ให้เห็นความเป็นจริงของสิ่งที่กำลังปรากฏขณะนี้ เช่น ตามความจริงเป็นเพียงสิ่งที่ปรากฏทางตา (สี) ที่ไม่ใช่ตัวตน แต่ความไม่รู้ก็ปิดบังความจริงไว้ ให้คิดว่าเห็นคน สัตว์ สิ่งต่างๆ

"ห้วงน้ำคือ อวิชชา ทำให้มืดมิด ลุ่มหลง มีภัยมาก "

แสดงถึงความลึกของความไม่รู้ที่เป็นดุจห้วงน้ำใหญ่ลึกสุดประมาณ ที่ล้อมรอบบุคคลที่ตกอยู่ในห้วงน้ำนั้น ที่มืดมิด และก็ไม่รู้เลย ยังคงหลงจมอยู่ในห้วงน้ำที่มีภัยอันตรายมากมายนั้นต่อไป ซึ่งก็คือเดี๋ยวนี้เอง ที่ไม่รู้ความจริงทางตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ และก็ยังคงต้องอยู่ในสังสารวัฏฏ์ที่มีภัยอันตรายต่างๆ มากมายต่อไป

* ดังนั้นถ้าไม่ได้ฟังพระธรรมของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ก็ไม่รู้เลยว่ามีความไม่รู้ มากมายและลึกแค่ไหน

โดย อ.อรรณพ หอมจันทร์

อ่านหัวข้ออื่นๆ คลิกที่นี่ ... คติธรรม