ผู้ทำอกุศลกรรม เป็นผู้ที่น่าสงสาร

หทเย นิเธตพฺพยุตฺตกํ
(ข้อความที่ควรเก็บไว้ในหทัย)
[๕๐๕]

ผู้ทำอกุศลกรรม เป็นผู้ที่น่าสงสาร

ผู้ถาม : ขณะที่เราโกรธใคร ขณะนั้นขาดเมตตากับผู้นั้น เป็นอย่างนั้นใช่ไหม?

อาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ : ถ้ายังมีเมตตาอยู่ตราบใดโทสมูลจิต (จิตที่มีโทสะเป็นมูล) จะเกิดไม่ได้ ถ้าโจรเลื่อยอวัยวะน้อยใหญ่ขณะนั้นจะรู้ได้ไหมว่ามีเมตตาหรือว่าไม่มีเมตตาในโจร โดยการที่มีความรู้สึกขุ่นเคืองใจเกิดขึ้นหรือเปล่า ถ้ามีความรู้สึกขุ่นเคืองใจเกิดขึ้น ขณะนั้นก็ขาดเมตตาเพราะว่าเมตตาเป็นลักษณะที่ตรงกันข้ามกับโทสะ และควรจะเมตตาโจรไหม? กำลังกระทำอกุศลกรรมซึ่งจะเป็นเหตุให้เกิดอกุศลวิบาก ส่วนผู้ที่ถูกเลื่อยอวัยวะน้อยใหญ่ถ้าไม่มีกรรมของตนเองเป็นเหตุ จะไม่มีใครสามารถจะทำให้ทุกขเวทนา กายวิญญาณ (จิตที่เกิดขึ้นรู้สิ่งที่กระทบสัมผัสกาย มีความรู้สึกที่เป็นทุกข์เกิดร่วมด้วย) นั้นเกิดขึ้นได้เลย เพราะว่าทุกคนมีชีวิตอยู่ตามกรรม แล้วแต่ว่าขณะใดกรรมใดให้ผล กุศลกรรมให้ผลหรือว่าอกุศลกรรมให้ผล

ถ้าเป็นหมอล่ะ แต่พอเป็นโจรทำไมโกรธ หมอก็ทำคล้ายๆ กันใช่ไหม มีดผ่าตัดอวัยวะน้อยใหญ่ เพราะฉะนั้นถ้าสามารถที่จะพิจารณาลักษณะของสภาพธรรมให้ถูกต้องตามความเป็นจริงกุศลจิตย่อมเจริญ แทนที่จะคิดว่าเป็นโจร หรือถึงคิดรู้ว่าเป็นโจรก็ยังมีเมตตาได้ เพราะเหตุว่าเขากำลังทำกรรมที่เป็นอกุศลที่จะต้องได้รับผลของกรรมนั้น

นี่เป็นบทฝึกหัดสำหรับภพหนึ่งชาติหนึ่งที่จะเป็นผู้ที่อบรมเจริญกุศลจริงๆ พระผู้มีพระภาคไม่ทรงแสดงให้บุคคลหนึ่งบุคคลใดเกิดอกุศลแม้ประเภทหนึ่งประเภทใดเลย ทรงแสดงโทษของอกุศลทั้งปวงเพื่อที่จะให้พุทธบริษัทได้พิจารณาและน้อมประพฤติปฏิบัติตามกำลังของปัญญา แต่ถ้าผู้ใดระลึกได้สติเกิด ขณะนั้นก็เป็นกุศลแทนอกุศล

กราบเท้าบูชาคุณ ท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ที่เคารพยิ่ง

อ่านหัวข้ออื่นๆ คลิกที่นี่ ... เก็บไว้ในหทัย