บุคคลที่มีความประพฤติถ่อมตนเป็นมงคล [อรรถกถา มงคลสูตร]

[เล่มที่ 24] พระสุตตันตปิฎก สังยุตตนิกาย สคาถวรรค เล่ม ๑ ภาค ๑ - หน้าที่ 396

ข้อความบางตอนจาก อรรถกถา สุสิมสูตร

เรื่องความเป็นผู้อ่อนน้อม และ ว่าง่าย อดทนต่อถ้อยคำ ของพระสารีบุตร

เล่ากันมาว่า วันหนึ่ง สามเณรอายุ ๗ ขวบ เรียนพระสารีบุตรเถระว่า ท่านสารีบุตรขอรับ ชายผ้านุ่งของท่านห้อยลงมาแน่ะ พระเถระไม่พูดอะไรเลยไป ณ ที่เหมาะแห่งหนึ่ง นุ่งเรียบร้อยแล้วก็มา ยืนประณมมือพูดว่า เท่านี้เหมาะไหม อาจารย์ พระเถระกล่าวว่า ผู้บวชในวันนั้น เป็นคนดี อายุ ๗ ขวบโดยกำเนิด ถึงผู้นั้นพึงสั่งสอนเรา เราก็ยอมรับด้วยกระหม่อมดังนี้.

ขอนอบน้อมแด่พระรัตนตรัย

คนจะประเสริฐ ก็เพราะการกระทำและความประพฤติ

ผู้ที่มีความอ่อนน้อม ย่อมเป็นที่รักใคร่และเมตตาของคนทั่วไป แต่ทำไมคนในยุคปัจจุบันไม่ค่อยปฏิบัติกันจิตใจค่อนข้างหยาบกระด้างไม่มีความอ่อนน้อม ชอบเถียงผู้ใหญ่ เถียงผู้บังคับบัญชา ทำกริยาไม่น่ารักเลย คงเป็นเพราะไม่เข้าใจและไม่ได้ศึกษามงคล ๓๘ ประการ

บุคคลบางคนแม้จะเป็นคนตำ่ต้อย ก็ยังอ่อนน้อมกับบุคคลแม้ผู้ด่าอยู่ครับ

[เล่มที่ 52] พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย เถรคาถา เล่ม ๒ ภาค ๓ ตอน ๓ - หน้าที่ 437

ข้อความบางตอนจาก

สุนีตเถรคาถา

ว่าด้วยคาถาของพระสุนีตเถระ

[๓๗๙] เราเกิดมาในสกุลต่ำ เป็นคนยากจน มีเครื่องบริโภคน้อย การงานของเราเป็นการงานต่ำ เราเป็นคนเทดอกไม้ เราถูกมนุษย์เกลียดชัง ดูหมิ่น และแช่งด่า เราถ่อมตน ไหว้หมู่ชนเป็นอันมาก

ขอนอบน้อมแด่พระรัตนตรัย

มานะ สร้างปัญหามากในสังคม การได้ฝึกตนอ่อนน้อม ยอมรับอย่างท่านพระสารีบุตร ก็มีน้อยมาก สังคมทุกวันนี้มีปัญหาแก้ไม่ได้ก็เพราะมานะ โลภะ โทสะ ที่มีกำลังแรง ด้วยความยึดมั่นเหนียวแน่น

ขออนุโมทนากับทุกความเห็น

ขออนุโมทนาครับ