การคิดถึงรูปและนามเมื่อมีโอกาสเป็นการเจริญหนทางที่ผิดไหม?

หมายถึงรูปธรรมและนามธรรมที่ได้ศึกษาเล่าเรียนจากพระปริยัติธรรม

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

ตราบใดที่ปัญญายังไม่เจริญมั่นคงพอ ก็สามารถไปในทางผิดได้ทั้งนั้น ซึ่งจะประมาทไม่ได้เลย ที่สำคัญ คือ การฟังพระธรรมศึกษาพระธรรมอบรมเจริญปัญญา สะสมความเข้าใจถูกเห็นถูกไปทีละเล็กทีละน้อย การคิดพิจารณาไตร่ตรองในสิ่งที่ได้ยินได้ฟังได้ศึกษาทั้งที่เป็นเรื่องของนามธรรมและรูปธรรม นั้น ถ้าไม่ได้ฟังไม่ได้ศึกษาจากพระปริยัติธรรมคือคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า จะมีเหตุปัจจัยให้ได้คิดถึงเรื่องที่ได้ฟังได้ศึกษาได้อย่างไร ธรรม เป็นสิ่งที่มีจริง เกิดขึ้นเป็นไปตามเหตุตามปัจจัย ซึ่งในขณะที่คิด ก็คือ ความเกิดขึ้นเป็นไปของสภาพธรรม คือ จิตและเจตสิกที่เกิดร่วมด้วย ไม่ใช่เรา ครับ

...ยินดีในความดีของทุกๆ ท่านครับ...