คนที่ป่วยแล้วไม่ยอมไปรักษา แต่ใช้สมาธิรักษาโรคของตัวเอง
กรณีแบบนี้ สามารถรักษาได้หรือไม่ เคยอ่านในหนังสือผู้ที่สามารถรักษาโรคได้ ต้องมีอภิญญา จึงจะรักษาได้ผล
ในสมัยครั้งพุทธกาล เมื่อพระพุทธองค์ทรงประชวร ทรงรักษาด้วยการเข้าสมาธิ ซึ่งเป็นสมาธิระดับโลกุตรคือ ผลสมาบัติ แต่สมาธิในสมัยนี้คงไม่สามารถรักษาอาการที่เกิดขึ้นทั้งหมดได้
พระสุตตันตปิฎก ทีฆนิกาย มหาวรรค เล่ม ๒ ภาค ๑ - หน้าที่ 273
พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงพระประชวร ครั้งนั้นแล เมื่อพระผู้มีพระภาคเจ้าทรงเข้าจำพระวัสสาแล้ว ก็เกิดทรงพระอาพาธแรงกล้า มีเวทนาหนักเป็นใกล้สิ้นพระชนม์. กล่าวกันว่าพระผู้มีพระภาคเจ้ามีพระสติสัมปชัญญะ ทรงอดกลั้นเวทนานั้น มิได้ทรงกระวนกระวาย
ครั้งนั้นแล พระผู้มีพระภาคเจ้าได้มีพระดำริว่า การที่เราไม่บอกกล่าวกะผู้เป็นอุปัฏฐาก ไม่บอกลาภิกษุสงฆ์ แล้วปรินิพพานนั้น เป็นการไม่สมควรแก่เรา อย่างไรก็ตาม เราควรขับไล่อาพาธนี้ให้ถอยไป ด้วยพระวิริยะแล้วอธิษฐานชีวิตสังขารดำรงอยู่.
ครั้งนั้นแล พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงขับไล่ พระโรคาพาธนั้นให้ถอยไปด้วยพระวิริยะแล้ว ทรงอธิษฐานชีวิตสังขารดำรง พระชนม์อยู่ ครั้นแล้วพระโรคาพาธนั้นของพระผู้มีพระภาคเจ้าก็สงบไป.
อรรถกถาขยายความ บทว่า วิริเยน ได้แก่ด้วยความเพียรเบื้องต้น และด้วยความเพียรที่สัมปยุตด้วยผลสมาบัติ.
บทว่าปฏิปฺฌาเมตฺวา แปลว่า ขับไล่ แม้ชีวิตก็ชื่อว่าชีวิตสังขารในคำว่า ชีวิตสังขารนี้ ชีวิตอันธรรมใดปรุงแต่งถึงขาดก็สืบต่อตั้งอยู่ แม้ธรรมที่เป็นผลสมาบัตินั้น ก็ชื่อว่าชีวิตสังขาร ธรรมคือ ผลสมาบัตินั้น
ท่านประสงค์เอาในที่นี้. บทว่า อธิฏฺฐาย ได้แก่อธิษฐานให้เป็นไปแล้ว ความสังเขปในข้อนี้มีดังนี้ว่า เราพึงเข้าผลสมาบัติ ที่สามารถดำรงชีวิตอยู่ได้.
พระพุทธองค์ทรงแสดงว่า เหตุของโรคมาจาก ๔ เหตุคือ เกิดเพราะอุตุ (ความเย็นความร้อน) เกิดเพราะอาหาร เกิดเพราะจิต เกิดเพราะกรรม ซึ่งทั้งหมดก็ต้องเป็นผลของอกุศล เพราะนำทุกข์โทษมาให้ ดังนั้นเมื่อป่วยไข้ก็ควรทำการรักษาให้ดีที่สุดเท่าที่จะกระทำได้ ส่วนจะหายหรือไม่เป็นอีกเรื่องหนึ่ง เพราะโรคบางโรคก็รักษาหาย บางโรคก็ไม่หาย ตามเหตุที่เกิดของโรคนั่นเอง
เมื่อป่วยไข้ก็ขอแนะนำให้ไปหาหมอนะครับ ส่วนเรื่องจะหายไม่หายก็ไม่มีใครทราบได้ ถ้าอาการดีขึ้นก็จะได้ใช้ประโยชน์จาก อัตภาพความเป็นมนุษย์นี้ ในการศึกษาพระธรรมให้มีความเข้าใจเพิ่มขึ้นบ้าง เพราะเป็นโอกาสยากที่จะได้เกิดเป็นมนุษย์ ความยากต่อมาคือ พบพระธรรมคำสอนที่ถูกต้อง
ขออนุโมทนา
ถ้าเราไปหาหมอรักษาเท่าที่รักษาได้จะดีกว่าใช้สมาธิรักษานะ เราจะได้หายจากโรค (ถ้าไม่ใช่โรคกรรม) เราจะได้มีชีวิตอยู่เพื่ออบรมเจริญปัญญา และทำบุญไว้เป็นเสบียงในภพหน้าค่ะ ผู้มีบุญอันทำไว้แล้ว ย่อมเพลิดเพลินในโลกนี้และโลกหน้า
คนที่ป่วยแล้วไม่ยอมไปรักษา แต่ใช้สมาธิรักษาโรคของตัวเอง กรณีแบบนี้ สามารถรักษาได้หรือไม่ เคยอ่านในหนังสือผู้ที่สามารถรักษาโรคได้ ต้องมีอภิญญา จึงจะรักษาได้ผล?
ใช้สมาธิรักษาได้ แต่เป็นสมาธิในระดับอรหัตตผลสมาบัติ ที่พระผู้มีพระภาคทรงขับไล่อาพาธ เมื่อคราวใกล้จะปรินิพพานแต่ก็มีบางสูตร แม้พระผู้มีพระภาคเจ้าก็ต้องรักษาด้วยยาเช่นกัน จึงควรรักษาในทุกวิธีที่เหมาะสมครับ
... เชิญคลิกอ่านที่นี่ ...
เรื่อง พระพุทธเจ้าทรงหายพระประชวรด้วยยา [เทวหิตสูตร]
... เชิญคลิกอ่านที่นี่ ...
ขอนอบน้อมแด่พระรัตนตรัย
