๒. เวณฑุสูตร

พระสุตตันตปิฎก สังยุตตนิกาย สคาถวรรค เล่ม ๑ ภาค ๑ - หน้า 348

๒. เวณฑุสูตร

[๒๕๔] เวณฑุเทวบุตร ยืนอยู่ ณ ที่ควรส่วนข้างหนึ่งแล้ว ได้กล่าวคาถานี้ ในสำนักพระผู้มีพระภาคเจ้าว่า

ชนเหล่าใด นั่งใกล้พระสุคต ประกอบความเพียรในศาสนาของพระโคดม ไม่ประมาทแล้ว ตามศึกษาอยู่ ชนเหล่านั้น มีความสุขหนอ.

[๒๕๕] พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสว่า

ชนเหล่าใด เป็นผู้เพ่งพินิจ ตามศึกษาในข้อสั่งสอน อันเรากล่าวไว้แล้ว ชนเหล่านั้น ไม่ประมาทอยู่ในกาล ก็ไม่พึงตกอยู่ในอำนาจแห่งมัจจุ.

อรรถกถาเวณฑุสูตร

พึงทราบวินิจฉัยในเวณฑุสูตรที่ ๒ ต่อไป :-

คำว่า เวณฑะ [บาลีว่า เวณฑุ] เป็นชื่อของเทพบุตรองค์นั้น.

บทว่า ปยิรุปาสิย ได้แก่ เข้าไปนั่งใกล้.

บทว่า อนุสิกฺขเร ได้แก่ ศึกษา.

บทว่า สตฺถปเท ได้แก่ บท คือ คำสั่งสอน.

บทว่า กาเล เต อปฺปมชฺชนฺตา ได้แก่ กระทำความไม่ประมาทในกาล.

จบอรรถกถาเวณฑุสูตรที่ ๒