การศึกษาพระไตรปิฎก
ถ้าเราปฏิบัติธรรม โดยที่ไม่ต้องศึกษาพระไตรปิฎก เพียงแต่ปฏิบัติตามบุญญกิริยาวัตถุ ๑๐ เท่านั้น จะได้หรือไม่ เพราะพระไตรปิฎก อ่านแล้วไม่ค่อยเข้าใจ จำยาก
ถ้าปฏิบัติตามบุญญกิริยาวัตถุทั้ง ๑๐ ครบบริบูรณ์ เท่ากับการเจริญ ทาน ศีล ภาวนาครบทั้งหมด ซึ่งในส่วนของภาวนามัย มีการฟังธรรม การแสดงธรรม การเจริญสมถ และวิปัสสนา ถ้าหากขาดการศึกษาพระธรรมอย่างถูกต้องแล้ว ไม่สามารถปฏิบัติตาม
บุญญกิริยาวัตถุทั้ง ๑๐ ให้บริบูรณ์ได้ ฉะนั้นการศึกษาพระธรรมจากพระไตรปิฎกจึงเป็นสิ่งจำเป็นในการอบรมเจริญปัญญาเพื่อการตรัสรู้อริยสัจจธรรม ถ้าเราไม่ศึกษาพระไตรปิฎก หรือฟังจากผู้แสดงจากพระไตรปิฎก เราไม่สามารถรู้ได้ว่าเป็นธรรมะที่ถูกต้อง และตรงกับพระไตรปิฎกหรือไม่ อีกอย่างหนึ่งสิ่งที่ยาก ถ้าศึกษาอยู่เป็นประจำจะทำให้ค่อยๆ เข้าใจขึ้น
ตอนแรกเราอ่านพระไตรปิกฏไม่เข้าใจ เราต้องอาศัยท่านผู้รู้ธรรมะ ซึ่งศึกษาจากพระไตรปิกฏ และอาศัยการฟังธรรมะแล้วเข้าใจ กุศลอื่นๆ จึงจะเจริญขึ้นค่ะ
ถ้าอ่านพระไตรปิฎกยังไม่เข้าใจ ก็ควรฟังธรรมะบรรยายของท่านอาจารย์สุจินต์ไปก่อนท่านอธิบายได้ละเอียด ชัดเจนมาก และเนื้อหาก็ครอบคลุมทั้ง ๓ ปิฎก ฟังไปเรื่อยๆ แล้วความเข้าใจก็จะพัฒนาขึ้นเองค่ะ ข้อสำคัญคือไม่ทอดทิ้งธุระในการศึกษาและพิจารณาสภาพธรรม
ขอความเจริญในธรรมจงมีแด่ท่าน
ถ้าเราปฏิบัติธรรมโดยที่ไม่ต้องศึกษาพระไตรปิฎก เพียงแต่ปฏิบัติตามบุญญกิริยาวัตถุ ๑๐ เท่านั้น จะได้หรือไม่ เพราะพระไตรปิฎกอ่านแล้วไม่ค่อยเข้าใจจำยาก
สาวก คือ ผู้ฟัง ฟังอะไร ฟังคำสอนของพระพุทธเจ้า แล้วคำสอนของพระพุทธเจ้า ก็คือพระไตรปิฎก ดังนั้นคำที่กล่าวว่า ปฏิบัติตามบุญญกิริยาวัตถุ ๑๐
คำนี้น่าพิจารณาครับ ถ้าไม่ศึกษาพระไตรปิฎก คิดว่าใครปฏิบัติ ก็เป็นเราที่จะปฏิบัติตาม แต่เมื่อศึกษาก็รู้ว่า ไม่มีเรา มีแต่ธรรมะ ที่ทำหน้าที่ปฏิบัติและธรรมะ อะไร ทำหน้าที่ปฏิบัติตามบุญญกิริยาวัตถุ ๑๐ ต้องเป็นธรรมฝ่ายดีครับคือปัญญา ถ้าไม่ศึกษา ก็จะไม่รู้เหตุให้เกิดปัญญา เมื่อยังไม่มีปัญญา เพราะไม่ได้ศึกษา (เช่น การฟัง การอ่าน การสนทนาจากคำสอนคือ พระไตรปิฎก) จะปฏิบัติตามบุญญกิริยาวัตถุ ๑๐ ได้อย่างไร อาจจะเข้าใจว่าปฏิบัติ แต่ถ้าไม่มีพระธรรมเป็นเครื่องตัดสินคือ พระไตรปิฎกแล้ว จะรู้ได้อย่างไรว่าสิ่งที่ปฏิบัติอยู่เป็นกุศลหรืออกุศล เป็นทางที่ถูกหรือผิด ในเมื่อยังไม่มีปัญญา อันเนื่องมาจากการศึกษาพระไตรปิฎก (การฟัง การอ่าน การสอบถาม และการสนทนา) ดังนั้น คำว่า ธัมมะสรณัง คัจฉามิ มีพระธรรมเป็นที่พึ่ง คืออย่างไร
เชิญคลิกอ่านที่นี่ ...
ขอบพระคุณค่ะ ที่ช่วยแนะนำ ตอนนี้ก็ฟังธรรมของอจ.สุจินต์ ตอน ๖.๐๐ น. จากสถานีสทร.๒ บางนา แต่ฟังไม่ค่อยชัด มีคลื่นรบกวนตลอด ท่านอจ.บรรยายดีมากเข้าใจง่าย แต่บางช่วงที่เป็นพระอภิธรรม ก็ฟังไม่ค่อยรู้เรื่อง ตอนนี้เลยลองเรียนพระอภิธรรมทาง ไปรษณีย์ดู จึงรู้ว่ายาก อ่านภาษาแล้วจำไม่ได้ บางชุดก็ไม่ค่อยเข้าใจ แต่ก็พยายาม ศึกษาอยู่ เพื่อความเข้าใจที่ถูกต้อง จะได้ไม่หลงทาง
ฟังตอนเที่ยงครึ่งถึงบ่ายโมงก็ได้ค่ะ สถานี ๐๑ มีนบุรี ๙๔๕ ชัดเจนดีค่ะ และตอนหกโมงเย็นถึงหนึ่งทุ่ม ออกอากาศทุกวันค่ะ
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
อบรมปัญญาให้เข้าใจความจริง จะเป็นประโยชน์ทั้งชาตินี้ และชาติต่อๆ ไป กุศลที่ทำได้เสมอๆ คือ การฟังพระธรรมที่พระอรหันตสัมมาสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงแสดง มีคุณค่ามหาศาลสำหรับชีวิตที่ต้องเดินทางต่อไป อีกแสนไกล และกันดาร
ขอเชิญศึกษาพระธรรม ...
รวมลิงก์เมนูต่างๆ ในเว็บไซต์
การที่ได้มีโอกาสศึกษาพระธรรม ฟังพระธรรม ทำให้มีความเข้าใจตามความเป็นจริงว่า ทุกสิ่งทุกอย่าง เป็นเพียงสิ่งที่ปรากฏแล้วก็หมดไป ไม่ว่าจะเป็นทางตา ทางหู ทางจมูก ทางลิ้น ทางกาย ทางใจ จิตทุกขณะเกิดขึ้นแล้วก็ดับไป หมดไป ไม่มีอะไรเหลือเลยจริงๆ จากภพหนึ่งไปอีกภพหนึ่ง ดังนั้น เมื่อเป็นเช่นนี้ สิ่งที่ควรสั่งสมไปทุกภพทุกชาติ นั่นก็คือ กุศล (รวมถึงการอบรมเจริญปัญญา ในชีวิตประจำวันด้วย)
