ถูกสั่งให้ฆ่าสัตว์ แต่ใจไม่อยากฆ่าเลย
งานของผมเป็นเกี่ยวกับเกษตร ผมมีหน้าที่ดูแลรักษาวัตถุดิบไม่มีแมลงมารบกวน ผมได้รับมอบให้ใช้อบแมลง ผมรู้สึกอึดอัดลำบากใจมากขณะทำอยู่ก็ลำบากใจเพราะไม่อยากผิดศีล ใจที่ไม่เจตนาไม่อยากจะฆ่าเลยแต่ได้รับคำสั่งมา ถือว่ามีเจตนาไหมครับ
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย ชาดก เล่ม ๓ ภาค ๑ - หน้าที่ ๒๖๗
ถ้าสัตว์ทั้งหลาย พึงรู้อย่างนี้ว่า ชาติสมภพ (การเกิด) นี้เป็นทุกข์ สัตว์ก็ไม่ควรฆ่าสัตว์ เพราะว่าผู้มีปกติฆ่าสัตว์ ย่อมเศร้าโศก
(พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย ชาดก มตกภัตตชาดก)
จากประเด็นคำถาม ก็ยังไม่พ้นจากการฆ่าสัตว์อยู่ดี จะเปลี่ยนการฆ่า ให้เป็นไม่ฆ่า ไม่ได้ เพราะตนเองได้ฆ่าไปแล้ว เบียดเบียนชีวิตสัตว์ไปแล้ว เพราะถ้าหนักแน่นมั่นคงจริงๆ ก็จะต้องไม่ฆ่า นี่ก็แสดงให้เห็นถึงโทษของความเป็นปุถุชน ว่า มีโทษมาก สามารถทำอกุศลกรรมประการต่างๆ ได้ทั้งนั้นเลยตามกำลังของอกุศล เมื่อเป็นเช่นนี้ จึงต้องมีที่พึ่ง คือ ได้อาศัยพระธรรมที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงแสดง ค่อยๆ สะสมความเข้าใจถูกเห็นถูกไปทีละเล็กทีละน้อย เมื่อมีปัญญาเจริญขึ้น เพิ่มขึ้น ก็จะเกื้อกูลให้ค่อยๆ หลีกออกห่างจากสิ่งที่ไม่ดีได้ในที่สุด เพราะบุคคลผู้ที่จะไม่ล่วงศีล ๕ อีกเลย คือ พระโสดาบันบุคคล ครับ
...ยินดีในความดีของทุกๆ ท่านครับ...
กราบนอบน้อมพระรัตนตรัยด้วยเศียรเกล้า
การฟังพระธรรมที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงแสดงสภาพธรรมที่เป็นเหตุและเป็นผล จึงรู้โทษของอกุศล เมื่อรู้เหตุของการเกิด จึงจะดับเหตุได้ เมื่อไม่มีเหตุ.. ผลก็ย่อมไม่มี ความเข้าใจความจริงจากพระธรรมที่ทรงแสดงเป็นประโยชน์แก่ผู้เข้าใจ ถึงความปลอดภัยตามลำดับขั้นของความเข้าใจนั้น ผู้เห็นประโยชน์ของการได้ฟังพระธรรม จึงฟังพระธรรมด้วยความเคารพอย่างยิ่ง
กราบขอบพระคุณยินดีในกุศลผู้สนใจศึกษาพระธรรม และผู้กล่าวพระธรรมด้วยความเคารพค่ะ
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
อบรมปัญญาให้เข้าใจความจริง จะเป็นประโยชน์ทั้งชาตินี้ และชาติต่อๆ ไป กุศลที่ทำได้เสมอๆ คือ การฟังพระธรรมที่พระอรหันตสัมมาสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงแสดง มีคุณค่ามหาศาลสำหรับชีวิตที่ต้องเดินทางต่อไป อีกแสนไกล และกันดาร
ขอเชิญศึกษาพระธรรม...
รวมลิงก์เมนูต่างๆ ในเว็บไซต์
การที่ได้มีโอกาสศึกษาพระธรรม ฟังพระธรรม ทำให้มีความเข้าใจตามความเป็นจริงว่า ทุกสิ่งทุกอย่าง เป็นเพียงสิ่งที่ปรากฏแล้วก็หมดไป ไม่ว่าจะเป็นทางตา ทางหูทางจมูก ทางลิ้น ทางกาย ทางใจ จิตทุกขณะเกิดขึ้นแล้วก็ดับไป หมดไป ไม่มีอะไรเหลือเลยจริงๆ จากภพหนึ่งไปอีกภพหนึ่ง ดังนั้น เมื่อเป็นเช่นนี้ สิ่งที่ควรสั่งสมไปทุกภพทุกชาติ นั่นก็คือ กุศล (รวมถึงการอบรมเจริญปัญญา ในชีวิตประจำวันด้วย)
