๑๐. อนุธรรมสูตรที่ ๔ ว่าด้วยการพิจารณาเห็นอนัตตาในขันธ์ ๕
[เล่มที่ 27] พระสุตตันตปิฎก สังยุตตนิกาย ขันธวารวรรค เล่ม ๓ - หน้า 86
๑๐. อนุธรรมสูตรที่ ๔
ว่าด้วยการพิจารณาเห็นอนัตตาในขันธ์ ๕
อ่านหัวข้ออื่นๆ ... [เล่มที่ 27]
พระสุตตันตปิฎก สังยุตตนิกาย ขันธวารวรรค เล่ม ๓ - หน้า 86
๑๐. อนุธรรมสูตรที่ ๔
ว่าด้วยการพิจารณาเห็นอนัตตาในขันธ์ ๕
[๘๖] กรุงสาวัตถี. พระผู้มีพระภาคเจ้าได้ตรัสว่า ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ภิกษุผู้ปฏิบัติธรรมสมควรแก่ธรรม ย่อมมีธรรมอันเหมาะสม คือ พึงเป็นผู้พิจารณาเห็นอนัตตาในรูป ในเวทนา ในสัญญา ในสังขาร ในวิญญาณอยู่ เมื่อเธอพิจารณาเห็นอนัตตาในรูป ในเวทนา ในสัญญา ในสังขาร ในวิญญาณอยู่ ย่อมกำหนดรู้รูป เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณ เมื่อเธอกำหนดรู้รูป เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณ ย่อม
พระสุตตันตปิฎก สังยุตตนิกาย ขันธวารวรรค เล่ม ๓ - หน้า 87
หลุดพ้นจากรูป ย่อมหลุดพ้นจากเวทนา ย่อมหลุดพ้นจากสัญญา ย่อมหลุดพ้นจากสังขาร ย่อมหลุดพ้นจากวิญญาณ ย่อมหลุดพ้นจากชาติ ชรา มรณะ โสกะ ปริเทวะ ทุกข์ โทมนัส อุปายาส เรากล่าวว่า ย่อมหลุดพ้นจากทุกข์.
จบ อนุธรรมสูตรที่ ๔
จบ นตุมหากวรรคที่ ๔
จบ อรรถกถาสูตรที่ ๑ - ๗
จบ อรรถกถานตุมหากวรรคที่ ๔
รวมพระสูตรที่มีในวรรคนี้ คือ (๑)
๑. นตุมหากสูตรที่ ๑
๒. นตุมหากสูตรที่ ๒
๓. ภิกขุสูตรที่ ๑
๔. ภิกขุสูตรที่ ๒
๕. อานันทสูตรที่ ๑
๖. อานันทสูตรที่ ๒
๗. อนุธรรมสูตรที่ ๑
๘. อนุธรรมสูตรที่ ๒
๙. อนุธรรมสูตรที่ ๓
๑๐. อนุธรรมสูตรที่ ๔
(๑) สูตรที่ ๘ - ๑๐ ไม่มีอรรถกถา