๑๒. นิโรธธรรมสูตร ว่าด้วยการละความพอใจ ในสิ่งที่รู้จักดับ

พระสุตตันตปิฎก สังยุตตนิกาย ขันธวารวรรค เล่ม ๓ - หน้า 453

๑๒. นิโรธธรรมสูตร

ว่าด้วยการละความพอใจ ในสิ่งที่รู้จักดับ

[๔๑๖] กรุงสาวัตถี. พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสกะท่านพระราธะว่า ดูก่อนราธะ สิ่งใดแลเป็นนิโรธธรรม เธอพึงละความพอใจ ความกำหนัด ความกำหนัดด้วยสามารถความพอใจในสิ่งนั้นเสีย ดูก่อนราธะ ก็สิ่งใดเล่าเป็นนิโรธธรรม? ดูก่อนราธะ รูปแลเป็นนิโรธธรรม เธอพึงละความพอใจ ความกำหนัด ความกำหนัดด้วยสามารถความพอใจในรูปนั้นเสีย เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณ เป็นนิโรธธรรม เธอพึงละ

พระสุตตันตปิฎก สังยุตตนิกาย ขันธวารวรรค เล่ม ๓ - หน้า 454

ความพอใจ ความกำหนัด ความกำหนัดด้วยสามารถความพอใจในวิญญาณนั้นเสีย ดูก่อนราธะ สิ่งใดแลเป็นนิโรธธรรม เธอพึงละความพอใจ ความกำหนัด ความกำหนัดด้วยสามารถความพอใจในสิ่งนั้นเสีย.

จบ นิโรธธรรมสูตร

จบ อุปสินนวรรค

อรรถกถาอุปนิสินวรรคที่ ๔

วรรคที่ ๔ พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสด้วยอำนาจอุปนิสินนกถา. แต่ว่าราธสังยุตนี้แม้ทั้งสิ้นพึงทราบว่า พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงกระทำด้วยอำนาจธรรมเป็นเครื่องบ่มวิมุตติแก่พระเถระ.

จบ อรรถกถาอุปนิสินนวรรค

รวมพระสูตรที่มีในวรรคนี้ คือ

๑. มารสูตร ๒. มารธรรมสูตร ๓. อนิจจสูตร ๔. อนิจจธรรมสูตร ๕. ทุกขสูตร ๖. ทุกขธรรมสูตร ๗. อนัตตสูตร ๘. อนัตตธรรมสูตร ๙. ขยธรรมสูตร ๑๐. วยธรรมสูตร ๑๑. สมุทยธรรมสูตร ๑๒. นิโรธธรรมสูตร

จบ ราธสังยุต