๑๐. ทุติยอุปปาทสูตร ว่าด้วยความเกิดขึ้นแห่งอายตนะ

พระสุตตันตปิฎก สังยุตตนิกาย สฬายตนวรรค เล่ม ๔ ภาค ๑ - หน้า 23

๑๐. ทุติยอุปปาทสูตร

ว่าด้วยความเกิดขึ้นแห่งอายตนะ

[๒๒] ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ความเกิดขึ้น ความตั้งอยู่ ความบังเกิด ความปรากฏแห่งรูป เป็นความเกิดขึ้นแห่งทุกข์ เป็นความตั้งอยู่แห่งโรค เป็นความปรากฏแห่งชราและมรณะ ฯลฯ ความเกิดขึ้น ความตั้งอยู่ ความบังเกิด ความปรากฏแห่งธรรมารมณ์ เป็นความเกิดแห่งทุกข์ เป็นความตั้งอยู่แห่งโรค เป็นความปรากฏแห่งชราและมรณะ.

พระสุตตันตปิฎก สังยุตตนิกาย สฬายตนวรรค เล่ม ๔ ภาค ๑ - หน้า 24

[๒๓] ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ความดับ ความสงบ ความไม่มีแห่งรูป เป็นความดับแห่งทุกข์ เป็นความสงบแห่งโรค เป็นความไม่มีแห่งชราและมรณะ ฯลฯ ความดับ ความสงบ ความไม่มีแห่งธรรมารมณ์ เป็นความดับแห่งทุกข์ เป็นความสงบแห่งโรค เป็นความไม่มีแห่งชราและมรณะ.

จบ ทุติยอุปปาทสูตรที่ ๑๐

ยมกวรรคที่ ๒

อรรถกถาปฐมอภินันทสูตรที่ ๗ เป็นต้น

ในสูตรที่ ๗ เป็นต้น พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสวัฏฏะและวิวัฏฏะไว้ใน ๔ สูตร แต่อนุปุพพิกถาพึงทราบโดยนัยที่ตรัสแล้วนั่นแหละ ในหนหลังแก่ภิกษุเหล่านั้น.

จบ อรรถกถาปฐมอภินันทสูตรที่ ๗ เป็นต้น

จบ อรรถกถายมกวรรคที่ ๒

รวมพระสูตรที่มีในวรรคนี้ คือ

๑. ปฐมสัมโพธสูตร

๒. ทุติยสัมโพธสูตร

๓. ปฐมอัสสาทสูตร

๔. ทุติยอัสสาทสูตร

๕. ปฐมโนอัสสาทสูตร

๖. ทุติยโนอัสสาสูตร

๗. ปฐมอภินันทสูตร

๘. ทุติยอภินันทสูตร

๙. ปฐมอุปปาทสูตร

๑๐. ทุติยอุปปาทสูตร